Joachim bleef de hele nacht opgesloten in de tempel...
biddend met grote en vurige verlangens.
Ik zag dat hij in extase was.
Een lichtgevende figuur verscheen aan hem op dezelfde manier als aan Zacharias...
en gaf hem een rol geschreven in glanzende letters.
Daarop stonden de drie namen: Helia, Hanna, Mirjam...
en bij de laatste de afbeelding van een kleine Ark van het Verbond, of een tabernakel.
Joachim legde de rol op zijn borst onder zijn kleed.
De engel sprak:
'Anne zal zwanger raken van een onbevlekt kind...
uit wie de Verlosser van de wereld zal geboren worden.'
De engel zei hem bovendien dat hij niet moest treuren over zijn onvruchtbaarheid, wat geen schande voor hem was, maar een eer, want wat zijn echtgenote zou ontvangen, zou niet van hem komen, maar door hem, een vrucht van God, het hoogtepunt van de zegening aan Abraham gegeven.
Ik zag dat Joachim deze woorden niet kon begrijpen.
Toen leidde de engel hem achter het gordijn...
dat het traliewerk voor het Heilige der Heiligen verborg.
De ruimte tussen het gordijn en het traliewerk bood plek om te staan.
Toen hield de engel voor het gezicht van Joachim een glanzende bal...
die spiegelde als een spiegel.
Joachim ademde erop en staarde erin.
Toen ik de engel de bal zo dicht bij Joachims gezicht zag houden, moest ik denken aan een gewoonte die bij onze plattelandsbruiloften gebruikelijk is, waarbij men een geverfd hoofd kust en veertien stuivers aan de koster geeft.
En nu verschenen, alsof opgeroepen door de adem van Joachim, allerlei afbeeldingen in de bal.
Hij zag ze duidelijk, want zijn adem verduisterde ze niet.
Het leek me dat de engel toen tegen hem zei dat Anne zwanger zou worden...
hoewel ze net zo onbezoedeld door hem zou blijven als deze bal.
De engel nam hem toen van Joachim en hief hem omhoog.
Ik zag hem in de lucht zweven en als door een opening...
kwamen er ontelbare prachtige plaatjes in.
Ze waren als een hele wereld...
het ene beeld groeide uit het andere.
Op het hoogste punt verscheen de Allerheiligste Drieëenheid...
en beneden, aan de ene kant, waren het Paradijs, Adam en Eva, de Val...
de Belofte van een Verlosser, Noë, de Ark...
taferelen die verband hielden met Abraham en Mozes, de Ark van het Verbond...
en tal van symbolen van Maria.
Ik zag steden, torens, poorten, bloemen...
allemaal prachtig met elkaar verbonden door lichtstralen als bruggen.
Ze werden allemaal aangevallen en bestreden door beesten en geesten...
die echter overal werden teruggeslagen door de lichtstralen die op hen losbarstten.
Ik zag ook een tuin omsloten door een dichte doornhaag.
Allerlei verschrikkelijke dieren probeerden erbinnen te komen, maar konden niet.
Ik zag een toren bestormd door talloze krijgers, die echter altijd werden teruggeslagen.
En zo zag ik ontelbare afbeeldingen, die allemaal een verwijzing naar Maria bevatten.
Ze waren met elkaar verbonden door gangen of bruggen.
Daarin zag ik obstakels, hindernissen, worstelingen...
die allemaal werden overwonnen.
En de beelden verdwenen de een na de andere...
aan de andere kant van de aardbol...
alsof ze het Hemelse Jeruzalem waren binnengegaan.
Maar terwijl ik ze zag oplossen in het binnenste van de bol...
rees de bol zelf omhoog en ik zag hem niet meer.
De engel haalde nu iets uit de Ark van het Verbond, maar zonder de deur te openen.
Het was het Mysterie van de Ark, het Sacrament van de Menswording...
de Onbevlekte Ontvangenis, de Voleinding van de Zegen van Abraham.
Ik aanschouwde Het onder de gedaante van een Lichtgevend Lichaam.
De engel zegende of zalfde het voorhoofd van Joachim...
met het topje van zijn duim en wijsvinger.
Toen schoof hij het Glanzende Lichaam onder Joachims kleed...
en Het drong in hem binnen, hoe kan ik niet zeggen.
Hij gaf hem ook iets te drinken uit een Glinsterende Kelk...
die hij met twee vingers vasthield.
De kelk had dezelfde vorm als die van het Laatste Avondmaal, maar dan zonder voet.
Joachim kreeg de opdracht om hem mee te nemen en bij hem thuis te bewaren.
Ik begreep dat de engel Joachim verbood iets over dit Heilige Mysterie te onthullen.
En toen begreep ik ook waarom Zacharias met stomheid geslagen was...
na het ontvangen van de zegen, en de belofte van Elizabeths vruchtbaarheid...
door het Mysterie van de Ark van het Verbond.
Pas later werd dit Mysterie door de priesters uit de Ark gemist.
Toen waren ze eerst in de war, daarna werden ze geheel en al farizeïsch.
De engel leidde Joachim nu uit het Heilige der Heiligen en verdween.
Joachim lag als een verdoofde op de grond.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten