En nu trokken ze allemaal verder naar het huis van Lazarus.
De menigte was geweldig, maar er heerste een zekere angst onder de mensen.
Bijgevolg werd de processie, gevormd door Lazarus en zijn vrienden, niet gehinderd in haar bewegingen door de menigte die volgde. Lazarus bewoog zich meer voort als drijvend dan als lopend, en hij zag er nog steeds uit als een lijk.
Jezus liep naast hem. En de rest van het gezelschap volgde snikkend en huilend om hen heen, in stille, angstige verbazing. Ze bereikten de oude poort, en gingen langs de weg omzoomd door de groene heggen naar de laan met bomen, waar ze vandaan waren gekomen.
De Heer ging de tuin in met Lazarus en zijn volgelingen, terwijl de menigte zich buiten verdrong, roepend en schreeuwend.
Op dat moment wierp Lazarus zich languit op de grond voor Jezus...
als iemand die op het punt staat opgenomen te worden in een religieuze orde.
Jezus sprak een paar woorden en toen gingen ze verder naar het huis...
ongeveer honderd passen verwijderd.
Jezus, de apostelen en Lazarus waren alleen in de eetzaal.
De apostelen vormden een kring rond Jezus en Lazarus, die voor de Heer neerknielde.
Jezus legde Zijn rechterhand op diens hoofd en blies zeven keren op hem.
De adem van de Heer was lichtgevend.
Ik zag een donkere damp die zich als het ware uit Lazarus terugtrok, en de duivel, in de vorm van een zwarte gevleugelde figuur, impotent en toornig, de cirkel naar achteren vrijmaken en naar omhoog klimmen.
Door deze ceremonie...
wijdde Jezus Lazarus aan Zijn dienst...
reinigde hem van elke band met de wereld en zonde...
en versterkte hem met de gaven van de Heilige Geest.
Hij hield een lange toespraak voor hem...
waarin Hij hem vertelde dat Hij hem tot leven had opgewekt opdat Hij hem zou dienen...
en dat hij grote vervolging van de kant van de Joden zou moeten doorstaan.
Tot die tijd droeg Lazarus zijn grafkleding.
Maar nu trok hij zich terug om ze opzij te leggen, en zijn eigen kleren aan te trekken.
Het was op dat moment, dat zijn zussen en vrienden hem voor het eerst omhelsden.
Want daarvoor was er iets zo lijkachtigs aan hem dat het angst inboezemde.
Ik zag ondertussen...
dat de ziel van Lazarus, gedurende de tijd dat hij gescheiden was van zijn lichaam, zich op een vredige en pijnloze plek bevond, slechts verlicht door een glinsterende schemering.
En dat terwijl hij daar was, hij verwant was aan de rechtvaardigen, Joseph, Joachim, Anne, Zacharias, Johannes, enzovoort, hoe het ging, met de Verlosser op aarde.
Doordat de Heiland op hem ademde...
ontving Lazarus de zeven gaven van de Heilige Geest...
en werd volkomen bevrijd van de verbinding met aardse dingen.
Hij ontving die gaven in het bijzijn van de apostelen, want hij had door zijn dood kennis gemaakt met grote mysteries, had een andere wereld aanschouwd. Hij was eigenlijk dood geweest, en hij was nu wedergeboren. Die geschenken kon hij dus in ontvangst nemen.
Lazarus omvat in zichzelf een diepe betekenis...
en een diep mysterie.
En nu was er een maaltijd klaar...
en iedereen zat aan tafel, waarop veel schalen en kleine kannen stonden.
Een man bediende. Na de maaltijd kwamen de vrouwen binnen, maar bleven beneden in de zaal om naar de leer van Jezus te luisteren. Lazarus zat naast Hem.
Er was een angstaanjagend lawaai rondom het huis, want velen waren uit Jeruzalem gekomen, zelfs de bewakers, en bestormden nu het huis. Maar Jezus stuurde de apostelen eropuit, om zowel mensen als bewakers te verdrijven.
Jezus vervolgde zijn instructie tot na het lamplicht...
en vertelde de discipelen dat hij de volgende morgen met twee apostelen naar Jeruzalem zou gaan.
Toen ze Hem het gevaar voor ogen stelden dat zo'n stap met zich meebracht, antwoordde Hij dat Hij niet herkend zou worden, dat Hij niet openlijk zou gaan. Ik zag ze daarna een beetje slapen, leunend tegen de muur.
Voor het aanbreken van de dag vertrok Jezus, vergezeld van Johannes en Mattheüs, die hun kleren iets anders dan gewoonlijk had omgord, vanuit Bethanië naar Jeruzalem. Ze gingen om de stad heen en via zijwegen bereikten ze het huis waar later het Laatste Avondmaal werd gevierd.
Daar bleven ze de hele dag en de volgende nacht, rustig, terwijl Jezus Zijn vrienden in de stad instrueerde en alles bevestigde. Ik zag Maria Marcus en Veronica in huis, en een dozijn mannen. Nicodemus, aan wie het huis toebehoorde, maar die het graag had afgestaan voor gebruik door Jezus' vrienden, was er niet. Hij was net diezelfde dag naar Bethanië gegaan om Lazarus te zien.
Ik zag ook een bijeenkomst van Farizeeën en Hogepriesters die samengekomen waren om over Jezus en Lazarus te praten. Ik hoorde ze onder andere zeggen dat ze bang waren dat Jezus alle doden zou opwekken. Wat een verwarring zou er dan ontstaan!
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten