Vol zorgen en verdriet...
ging Jezus met de apostelen terug naar Bethanië voor de sabbat.
Terwijl Hij in de tempel onderwees, hadden de Joden de opdracht gekregen hun huizen gesloten te houden, en het was verboden om Hem of Zijn discipelen enige verfrissing aan te bieden. Toen ze Bethanië bereikten, gingen ze naar de herberg van Simon, de genezen melaatse, waar een maaltijd op hen wachtte.
Magdalena, vervuld van medelijden met Jezus' vermoeiende inspanningen, ontmoette de Heer bij de deur. Ze was gekleed in een boetekleed en gordel, haar golvende haar verborgen door een zwarte sluier. Ze wierp zich aan Zijn voeten en veegde met haar haar het stof eraf, net zoals iemand de schoenen van een ander zou poetsen. Ze deed het openlijk voor iedereen, en velen waren verontwaardigd over haar gedrag.
Nadat Jezus en de discipelen zich hadden voorbereid op de sabbat...
dat wil zeggen de voorgeschreven kleding hadden aangetrokken en onder de lamp hadden gebeden, strekten ze zich aan tafel uit voor de maaltijd.
Tegen het einde ervan verscheen Magdalena opnieuw, aangespoord door liefde, dankbaarheid, berouw en bezorgdheid. Ze ging achter de rustbank van de Heer zitten, brak een flesje kostbare balsem over Zijn hoofd en goot er wat van over Zijn voeten, die ze alweer afveegde met haar haar.
Toen dat gedaan was, verliet ze de eetzaal.
Verscheidene aanwezigen waren verontwaardigd.
Vooral Judas, die Mattheus, Thomas en Johannes Marcus tot ongenoegen opwekte.
Maar Jezus verontschuldigde haar, vanwege de liefde die ze voor Hem had.
Ze zalfde Hem vaak op deze manier. Veel van de feiten die slechts één keer in de evangeliën worden genoemd, kwamen vaak voor.
De maaltijd werd gevolgd door gebed...
waarna de apostelen en discipelen uit elkaar gingen.
Judas, vol chagrijn, haastte zich die nacht terug naar Jeruzalem.
Ik zag hem, verscheurd door afgunst en hebzucht, in de duisternis over de Olijfberg rennen, en het leek alsof een sinistere schittering hem omringde, alsof de duivel zijn schreden verlichtte.
Hij haastte zich naar het huis van Kajafas en sprak een paar woorden bij de deur. Hij kon niet lang op één plek blijven. Toen rende hij naar het huis van Johannes Marcus. De discipelen mochten daar niet logeren, dus deed Judas alsof hij voor dat doel uit Bethanië was gekomen.
Dit was de eerste definitieve stap in zijn verraderlijke koers.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten