De volgende morgen, vroeg...
stuurde Jezus Eremenzear en Silas naar Jeruzalem, niet via de directe route...
maar via een weg die door de omsloten tuinen en velden bij Bethfage liep. Ze kregen de opdracht om die weg begaanbaar te maken, door de heggen te openen en de slagbomen te verwijderen.
Hij vertelde hen...
dat ze in de wei bij de herberg buiten Bethfage, waar de weg doorheen liep...
een ezelin met haar veulen zouden vinden.
Ze moesten de ezel aan de heg vastmaken...
en als ze gevraagd werden waarom ze dat deden...
moesten ze antwoorden dat de Heer het zo wilde.
Daarna moesten ze alle obstakels verwijderen...
van de weg die naar de tempel leidde...
waarna ze naar Hem moesten terugkeren.
Ik zag de twee op weg gaan...
de heggen openend en alle obstakels uit de weg ruimend.
De grote herberg, waar ezels in een weiland ernaast graasden, had een binnenplaats en een fontein.
De ezels waren van een paar vreemdelingen...
die toen ze naar de tempel gingen, hun beesten hier hadden achtergelaten.
De discipelen bonden de ezelin vast, zoals aangegeven, en lieten het veulen loslopen.
Toen zag ik hoe ze hun reis naar de tempel voortzetten, en onderweg alles wat een obstakel zou kunnen blijken, aan de kant legden.
De verkopers van eetwaren, die Jezus onlangs had verdreven, hadden weer hun standplaats ingenomen op een hoek bij de ingang van de tempel. De twee discipelen gingen naar hen toe en verzochten hen zich terug te trekken, omdat de Heer op het punt stond zijn plechtige intrede te doen.
Nadat ze aldus alle punten van hun opdracht hadden uitgevoerd...
keerden ze terug naar Bethfage via de directe route...
aan de andere kant van de Olijfberg.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten