Terwijl Jezus met zijn discipelen wandelde...
wees een van hen naar de tempel en maakte een opmerking over de schoonheid ervan.
Jezus antwoordde dat de ene steen niet op de andere zou blijven.
Ze waren op weg naar de Olijfberg...
aan een kant waarvan een soort lusttuin was...
met een leerstoel en stoelen die in de bemoste oevers waren uitgehakt.
De priesters waren gewend om 's avonds na een lange werkdag hierheen te komen om uit te rusten.
Jezus ging in de stoel zitten, en enkele apostelen vroegen wanneer de verwoesting van de tempel zou plaatsvinden. Het was toen dat Jezus vertelde over het kwaad dat over de stad zou komen, en eindigde met de woorden: 'Maar wie zal volharden tot het einde toe, zal behouden worden.' [Mt.10:22]
Hij bleef nauwelijks een kwartier op deze plaats.
Vanuit dit gezichtspunt zag de tempel er onbeschrijflijk mooi uit.
Hij glinsterde zo helder onder de stralen van de ondergaande zon dat je er nauwelijks je ogen op kon richten. De muren waren mozaïek en gebouwd van prachtige fonkelende stenen, donkerrood en geel. Salomo's tempel had meer goud...
maar deze was rijk aan glinsterende stenen.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten