zaterdag 25 februari 2023

kerk-bijdrage






Heel vroeg de volgende ochtend... 

begaf Jezus zich naar de tempel - echter niet naar de gemeenschappelijke collegezaal, maar naar een andere waar Maria haar offerande had gebracht. 

In het midden van de hal, of liever, dichter bij de ingang, stond de geldkist, een hoekige pilaar, ongeveer half zo lang als een mens, waarin drie trechtervormige openingen waren om de geldoffers te ontvangen, en aan de voet ervan was een kleine deur. De kist was bedekt met een rode doek waar een witte transparante doek overheen hing. 

Aan de linkerkant was de zitplaats voor de priester die de orde handhaafde, en een tafel waarop duiven en andere voorwerpen die als offergaven werden gebracht, konden worden gelegd. 

Rechts en links van de ingang stonden de stoelen voor respectievelijk de vrouwen en de mannen. De achterkant van de zaal werd afgesneden door traliewerk, waarachter het altaar was geplaatst toen Maria het Kindje Jezus in de tempel presenteerde.

-

Jezus nam vandaag plaats bij de spaarpot. 

Het was een offerdag voor allen die zich wilden reinigen voor het Paasfeest. 

Toen de Farizeeën later kwamen, waren ze zeer verbolgen toen ze Jezus daar aantroffen, maar ze sloegen Zijn aanbod om Zijn plaats aan hen af te staan af.

De apostelen stonden bij Hem, twee aan twee. 

De mannen kwamen eerst bij de spaarpot, toen de vrouwen, en nadat ze hun offer hadden gebracht, gingen ze door een andere deur aan de linkerkant naar buiten. De menigte stond op zonder op hun beurt te wachten, er mochten er slechts vijf tegelijk binnenkomen. 

Jezus zat daar drie uur. 


Offer van de arme weduwe (Gustave Doré)


Tegen het middaguur stopten de offergaven gewoonlijk... 

maar Jezus bleef veel langer, tot ongenoegen van de Farizeeën. 

Dit was de zaal waarin Hij de op overspel betrapte vrouw had vrijgesproken. De tempel was als drie kerken, de een achter de ander, die elk onder een immense boog stonden. In de eerste was de ronde collegezaal. De offerplaats waar Jezus was, lag rechts van deze zaal, een eindje in de richting van het Heiligdom. Een lange gang leidde ernaartoe. 

Het laatste offer werd gebracht door een arme, verlegen weduwe. Niemand kon zien hoeveel het offer was, maar Jezus wist wat ze had gegeven, en Hij vertelde Zijn discipelen dat ze meer had gegeven dan de rest, want ze had alles in de spaarpot gedaan wat ze nog over had om eten voor zichzelf te kopen die dag. 

Hij zond haar het bevel om op Hem te wachten... 

nabij het huis van Johannes Marcus.

-

's Middags... 

gaf Jezus weer les op de gebruikelijke plaats... 

namelijk in de zuilengang van de tempel. 

De ronde collegezaal was precies tegenover de deur, en rechts en links waren trappen die naar het Heiligdom leidden, vanwaar weer een andere gang naar het Heilige der Heiligen leidde. 

Toen de Farizeeën Jezus naderden, zinspeelde Hij erop dat ze Hem de vorige dag niet hadden durven arresteren zoals ze van plan waren, hoewel Hij hun de kans had gegeven om dat te doen. 

Maar Zijn uur was nog niet gekomen, en het lag niet in hun macht om het te vervroegen, toch zou het komen, op zijn eigen tijd. 

De Farizeeën, vervolgde Hij, moesten niet hopen zo'n vreedzaam Paasfeest te vieren als vroeger, want ze zouden niet weten waar ze zich moesten verbergen, het bloed van de profeten die ze hadden vermoord, zou op hun hoofden vallen. 

De profeten zelf zouden opstaan uit hun graven, en de aarde zou worden bewogen. Ondanks deze tekenen echter, zouden de Farizeeën koppig blijven. 


Offer van de arme weduwe (James Tissot)


Toen noemde Hij het offer van de arme weduwe. 

Toen Hij tegen de avond de tempel verliet, sprak Hij haar onderweg aan... 

en vertelde haar dat haar zoon Hem zou volgen. 

Zijn woorden verheugden de arme moeder enorm. 

Haar zoon voegde zich nog vóór de kruisiging bij de discipelen. 

De weduwe was zeer vroom en sterk gehecht aan de joodse gebruiken... 

hoewel eenvoudig van geest... 

en oprecht.


[emmerich]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten