Het spel in de tuin werd gevolgd door het huwelijksbanket.
Dat gedeelte van de ruime hal van het feesthuis, aan deze zijde van de versierde schouw...
was door twee beweegbare schermen in drie ruimtes verdeeld, zo laag...
dat de gasten die aan de verschillende tafels lagen, elkaar konden zien.
In elk van deze vakken stond een lange, smalle tafel.
Jezus leunde achterover aan het hoofdeinde van de middelste...
Zijn voeten naar de haard gericht.
Aan dezelfde tafel zaten Israël, de vader van de bruid, Lazarus, de mannelijke familieleden van Jezus en die van de bruid. De andere bruiloftsgasten zaten samen met de discipelen aan de twee bijzettafels.
-
De vrouwen zaten in de ruimte achter de open haard...
maar waar ze alles konden horen wat Jezus zei.
De bruidegom diende op aan tafel, bijgestaan door de rentmeester, die een schort droeg, en door verschillende bedienden. De vrouwen werden bediend door de bruid en enkele dienstmaagden.
Toen de spijzen werden binnengebracht...
werd een geroosterd lam, de voeten kruislings gebonden, voor Jezus neergezet.
Toen de bruidegom Jezus het koffertje bracht waarin het vleesmes lag, verzocht Jezus hem te herinneren aan dat kinderfeestje, na het Pesachfeest, waarop Hij de gelijkenis van een huwelijk had verteld en hem voorspeld had dat Hij aanwezig zou zijn bij zijn huwelijk.
Deze woorden waren alleen voor Nathanaël bedoeld. Toen hij ze hoorde, werd hij erg bedachtzaam, want hij was dat voorval helemaal vergeten.
-
Jezus was tijdens het banket zoals Hij tijdens de hele viering was geweest.
Heel opgewekt en altijd klaar met een verhelderend woord.
Hij vergezelde elke handeling met wat uitleg over de geestelijke betekenis ervan...
en sprak over hilariteit/vrolijkheid en feestvreugde.
Hij merkte op dat de boog niet altijd gespannen moest zijn...
dat het veld soms moest worden ververst door regen...
en over elk sprak Hij een gelijkenis uit.
Terwijl Hij het lam aansneed...
kwamen de meest prachtige woorden over Zijn lippen.
Hij sprak over het scheiden van de lammeren van de kudden...
niet voor het grotere voordeel van de aldus gekozen diertjes...
maar dat ze moesten sterven.
Vervolgens zinspeelde Hij op het proces van braden...
waarbij het vlees door het vuur van zuivering van zijn rauwheid werd ontdaan.
Het snijwerk van elk lid duidde, zoals Hij zei, op de manier...
waarop zij die het Lam zouden volgen, moeten scheiden...
van hun naaste verwanten naar het vlees.
Toen hij iedereen een stuk had aangereikt en ieder ervan at...
zei Hij dat het lam van zijn medelammeren was gescheiden en in stukken was gesneden...
opdat het in hen een voedsel van wederzijdse eenheid zou worden.
Zo moet ook hij die het Lam wil volgen...
afstand doen van zijn eigen weiland...
zijn hartstochten doden...
en scheiden van de leden van zijn familie.
Dan zou hij worden, als het ware, een voedsel, een voer...
om, door middel van het lam, zijn medemensen te verenigen...
met de Hemelse Vader.
Voor elke gast stond een bord, of een kleine tarwekoek.
Jezus zette een donkerbruin bord met een gele rand voor zich neer...
en het werd daarna rondgedeeld.
Ik zag Hem af en toe een bosje kruiden in Zijn hand houden...
en er wat instructie over geven.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten