Jezus gaf nog een instructie over het huwelijk.
Hij illustreerde zijn onderwerp met zeer veelzeggende gelijkenissen uit de teelt van de wijnstok, de verzorging van de wijngaard en het wegsnoeien van de overbodige takken.
Ik was vooral onder de indruk...
van Zijn opmerkelijke en duidelijk overtuigende woorden in dat verband, dat overal waar onenigheid heerste in de gehuwde staat en overal waar het huwelijk geen goede, zuivere vruchten voortbracht, de schuld voornamelijk aan de kant van de vrouw lag.
Het is aan haar om te verdragen en te lijden.
Het is aan haar om de vrucht van het huwelijk te vormen en te bewaren.
Door haar spirituele inspanningen en overwinningen op zichzelf...
kan ze haar eigen ziel en de vrucht van haar baarmoeder vervolmaken.
Ze kan al het kwaad dat erin zit uitroeien...
aangezien haar hele gedrag, al haar daden bijdragen...
aan de zegen of de ondergang van haar nageslacht.
In het huwelijk mag er geen sprake zijn van wellustige bevrediging.
Maar alleen van boetedoening en versterving.
Van voortdurende angst, van voortdurende strijd...
tegen zonde en zondige verlangens.
En deze strijd kan het beste worden gevoerd...
door gebed en zelfoverwinning.
Zulke strijd tegen zichzelf...
zulke overwinningen op zichzelf van de kant van de moeder...
zorgen voor soortgelijke overwinningen in haar kinderen.
Al deze instructies...
werden door de Heer gegeven in woorden...
die even wonderbaarlijk waren vanwege hun betekenis als vanwege hun eenvoud.
Hij zei veel andere dingen, duidelijk en nauwkeurig, over hetzelfde onderwerp.
Ik was zo onder de indruk van de waarheid van wat Hij zei...
en de grote noodzaak ervan...
dat de gedachte onstuimig door mijn hoofd schoot:
waarom werd dit allemaal niet op schrift gesteld!
Waarom was daar geen discipel aanwezig, die het allemaal had kunnen opschrijven?
Zodat mensen heinde en verre het zouden weten!
Want in het hele visioen...
was ik als het ware aanwezig in het gehoor van Jezus, en ik volgde Hem hier en daar.
Terwijl ik zo serieus met die gedachte bezig was, keerde mijn Hemelse Bruidegom zich om...
en sprak mij toe met de volgende woorden:
'Ik wek mens-lievendheid op...
Ik cultiveer de wijngaard waar die het beste vruchten zal voortbrengen.
Als deze dingen waren opgeschreven, dan zouden ze het lot ondergaan van zoveel andere geschriften, ze zouden in vergetelheid geraken, of verkeerd worden geïnterpreteerd, of volstrekt worden veroordeeld.
De woorden die ik zojuist heb gesproken, evenals onnoemelijk veel andere die nooit zijn opgeschreven, zullen veel productiever zijn in hun effecten dan wat op schrift is bewaard.
Het is niet de geschreven Wet die wordt gehoorzaamd...
maar zij die geloven, hopen en liefhebben...
hebben alles in hun hart geschreven.'
De manier waarop Jezus dit alles onderwees...
het voortdurende gebruik van gelijkenissen...
waarmee Hij a.h.v. de aard van de wijnstok alles illustreerde wat Hij over het huwelijk zei...
en aan de andere kant illustraties ontleende aan het huwelijk m.b.t. de teelt van de wijnstok...
alles was onuitsprekelijk mooi en overtuigend.
De mensen ondervroegen de Heer heel eenvoudig...
en Hij gaf hun antwoorden die nog duidelijker lieten zien...
hoe volmaakt Zijn gelijkenissen Zijn leer verklaarden.
Om 12u vond de huwelijksceremonie plaats...
tussen een arm, jong stel, voor de synagoge, en daarbij assisteerde Jezus.
Beiden waren goed en onschuldig, daarom was de Heer erg goed voor hen.
De bruidsstoet naar de synagoge werd geleid door kleine jongens van zes jaar, met kransen op hun hoofd en fluitjes in hun handen. Meisjes in witte gewaden droegen mandjes met bloemen die ze op de grond strooiden, en jongelui speelden op harpen, triangels en andere muziekinstrumenten die nu weinig bekend zijn.
De bruidegom was bijna gekleed als een priester. Zowel hij als de bruid werden bijgestaan door assistenten, die tijdens de ceremonie hun handen op hun schouders legden.
Het huwelijk werd voltrokken door een joodse priester, in een zaal waarvan het dak precies boven het trouwfeest was geopend. Het was vlakbij de synagoge.
Toen de sterren aan de hemel begonnen te verschijnen...
werden de sabbatoefeningen gevierd in de synagoge...
waarna een vasten begon die duurde tot de volgende avond.
Toen dat voorbij was, werden de bruiloftsfeesten gehouden in de herberg die bij dergelijke gelegenheden werd gebruikt. Waarbij Jezus veel gelijkenissen vertelde, zoals die van de Verloren Zoon en de Kamers in het Huis van zijn Vader.
De bruidegom had geen eigen huis. Hij zou zijn intrek nemen in het huis dat toebehoorde aan de moeder van zijn bruid.
Jezus vertelde hem dat, tot hij een woning zou ontvangen in het Huis van zijn Vader, hij zou zijn intrek nemen onder een tent in de wijngaard, die Hij Zelf op de berg van de bijen zou gaan opzetten.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten