Het lijkt mij dat het heel vroeg in de ochtend was...
toen Jezus met de apostelen naar het graf ging.
Maria was er ook, de zussen van Lazarus, en nog anderen, in totaal ongeveer zeven vrouwen. Evenals een steeds groter wordende mensenmenigte. Ja, de menigte leek enigszins op een tumult, zoals op de dag van de kruisiging van Christus.
Ze vervolgden hun weg over een weg, met aan weerszijden een dikke groene heg; gingen toen door een poort, waarna ze, na een afstand van ongeveer een kwartier, bij de ommuurde begraafplaats van Bethanië toekwamen.
Vanaf de poort van de begraafplaats, leidde een weg naar rechts en dan links rond een heuvel waar een gewelf doorheen liep. Dat laatste was door leuningen in compartimenten verdeeld, en de opening aan het einde werd afgesloten door een rooster. Men kon vanaf de ingang doorheen de hele lengte van het gewelf zien en de groene takken van de bomen die aan de andere kant wapperden. Er werd licht binnengelaten via openingen erboven.
-
Het graf van Lazarus was het eerste aan de rechterkant van de ingang van het gewelf, waar een paar treden naar beneden leidden. Het was een vierhoekige, langwerpige grot, ongeveer een meter diep, en bedekt met een platte steen. Daarin lag het lijk in een licht geweven kist, en daaromheen in het graf was ruimte voor iemand om te lopen.
Jezus daalde met enkele apostelen af in het gewelf, terwijl de heilige vrouwen, en Magdalena en Martha in de deuropening bleven staan. Maar de menigte verdrong zich, zodat veel mensen op het dak van de kluis en de muren van de begraafplaats klommen om te kunnen zien.
Jezus beval de apostelen om de steen uit het graf te halen. Dat deden ze, ze lieten het tegen de muur rusten en verwijderden vervolgens een lichte afdekking of deur die de tombe onder die steen afsloot.
-
Het was op dit punt van de procedure, dat Martha zei:
'Heer, tegen deze tijd stinkt hij, want hij is nu vier dagen oud.'
Daarna haalden ze de licht geweven hoes van de kist, en onthulden het lijk dat in het wikkellaken lag.
Op dat moment sloeg Jezus Zijn ogen op naar de hemel, bad hardop en riep met krachtige stem: 'Lazarus, kom naar buiten!'
Bij deze kreet, kwam het lijk overeind in een zittende houding.
De menigte drong nu met zoveel geweld aan, dat Jezus beval hen buiten de muren van de begraafplaats te drijven. De apostelen, die in het graf bij de kist stonden, verwijderden de zakdoek van Lazarus' gezicht, maakten zijn handen en voeten los, en trokken het wikkellaken eraf.
Lazarus, alsof hij ontwaakte uit een lethargie, stond op uit de kist en stapte uit het graf, wankelend en eruitziend als een fantoom. De apostelen wierpen een mantel om hem heen.
Als iemand die slaapwandelt, naderde hij de deur, passeerde de Heer en ging naar buiten, waar zijn zusters en de andere vrouwen geschrokken achteruit waren gegaan als voor een geest.
Zonder hem aan te durven raken, vielen ze languit op de grond. Op hetzelfde moment stapte Jezus hem achterna uit het gewelf en greep hem vast met beide handen.
Zijn hele manier van doen vol liefdevolle ernst.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten