lijdenstijd 4

Tot die tijd was Jezus met slechts drie metgezellen naar de tempel gegaan. 

Maar nu begon Hij daarheen te gaan, begeleid door Zijn hele gezelschap van Apostelen en discipelen. 

Ik zag de Farizeeën uit de stoel van Jezus naar de omringende zalen gaan, en naar Hem turen door de bogen toen Hij begon te prediken, en Zijn lijden te voorspellen aan de discipelen.

In de muur van een van de voorpleinen, vlak voor de ingang van de tempel, hadden zeven of acht verkopers hun intrek genomen om eetwaren en een soort rode drank in kleine flesjes te verkopen. Het waren net marketenters, en ik weet niet of ze erg vroom waren of niet, maar ik zag de Farizeeën vaak naar hen toe sluipen. 

Toen Jezus, die de nacht in Jeruzalem had doorgebracht, de volgende ochtend naar de tempel ging en de hal bereikte waar deze verkopers waren, beval hij hen onmiddellijk te vertrekken met al hun goederen. Omdat ze aarzelden om Hem te gehoorzamen, legde Hij Zijn eigen hand aan het werk, verzamelde hun spullen bij elkaar en liet ze weghalen. 

Toen Hij daarna de tempel binnenging, vond Hij de stoel van de leraar bezet door anderen. Maar ze trokken zich zo haastig terug alsof Hij ze had weggejaagd.

-

Op de volgende sabbat... 

nadat de Joden hun heilige diensten hadden beëindigd... 

onderwees Jezus opnieuw in de tempel en verlengde zijn instructie tot diep in de nacht. 

Daarin maakte Hij veelvuldig toespelingen op Zijn reis onder de heidenen, zodat gemakkelijk begrepen kon worden hoe goed ze waren en hoe bereidwillig om Zijn leringen te ontvangen. 

Ter ondersteuning van zijn woorden deed Hij een beroep op de recente komst van de drie Chaldeeën. Ze hadden Jezus niet gezien toen Hij in Sikdor was, maar ze hadden wel van Zijn leer gehoord en waren er zo van onder de indruk, dat ze naar Bethanië waren gereisd voor meer onderricht.

-

De volgende dag... 

liet Jezus drie bogen in de collegezaal sluiten... 

om zijn apostelen en discipelen privé te kunnen onderrichten. 

Hij herhaalde bij deze gelegenheid Zijn eerdere instructies tijdens Zijn eigen vasten in de woestijn. 

Hij zinspeelde ook op vele gebeurtenissen die verband hielden met zijn eigen vorige/voorbije leven, en zei waarom en hoe hij de apostelen had gekozen. 

Tijdens dit laatste deel van zijn toespraak, plaatste hij de apostelen in paren voor zich. Met Judas sprak Hij echter maar weinig woorden. Verraad zat al in zijn hart, ook hij was stilaan woedend aan het worden, en hij had een gesprek gehad met de Farizeeën. 

Nadat hij klaar was met de apostelen, wendde Jezus zich tot de discipelen, en sprak ook over hun roeping. Ik zag dat alles erg verdrietig was. De passie van Jezus was dichtbij.

Jezus' laatste instructie in de tempel... 

voor Palmzondag, duurde vier lange uren. 

De tempel was vol en iedereen die hem wilde horen, kon dat doen. 

Veel vrouwen luisterden vanuit een ruimte gescheiden door een rooster. Hij legde opnieuw veel dingen uit van Zijn vroegere instructies en Zijn eigen acties. 

Hij sprak over de genezing van de man in de baden van Bethsaida en zei waarom Hij hem op dat moment genezen had. Over de opwekking van de zoon van de weduwe van Naim, en die van de dochter van Jairus, en Hij zei waarom de eerste Hem onmiddellijk was gevolgd, maar de laatste niet. 

Toen verwees Hij naar wat nu snel op het punt stond te gebeuren... 

en zei dat Hij door de zijnen zou moeten worden verlaten. 

Eerst zou Hij met luister en publiekelijk, zoals in een triomftocht, de tempel betreden... 

en de lippen van de zuigelingen die nog nooit had gesproken, zouden Zijn inkomst aankondigen. 

Velen zouden takken van de bomen afbreken en ze voor Hem neerstrooien... 

terwijl anderen hun mantels op die manier zouden uitspreiden. 

De enen, legde Hij uit, namelijk zij die takken voor hem zouden neerleggen, zouden voor Hem geen afstand doen van wat ze bezaten, en zouden Hem niet trouw blijven.

Maar zij die hun kleding over de weg uitspreiden, zouden zich losmaken van wat ze hadden, en zouden de nieuwe mens aantrekken en Hem trouw blijven. 

Jezus zei niet dat hij Jeruzalem op een ezel zou betreden. 

Bijgevolg dachten velen dat hij Zijn inkomst zou vieren met pracht en praal... 

met paarden en kamelen in Zijn gevolg. 

Zijn woorden gaven aanleiding tot een groot gefluister in de menigte. 

Ze namen Zijn uitdrukking 'vijftien dagen' niet letterlijk. 

Ze begrepen het als een langere tijd. 

Daarom herhaalde Jezus, veelbetekenend: 'Drie keer vijf dagen!'

Deze instructie veroorzaakte grote angst onder de schriftgeleerden en Farizeeën. 

Ze hielden een vergadering in het huis van Caiaphas en gaven een verbod op tegen het herbergen van Jezus en zijn discipelen. Ze zetten ook spionnen aan de poorten om op Hem te letten, maar hij bleef verborgen in Bethanië met Lazarus.

[emmerich]