Ondertussen had Jezus een groep van de oudste discipelen...
langs de gebruikelijke route naar Jeruzalem gestuurd...
met de opdracht om te gaan, sommigen naar het huis van Maria Marcus...
anderen naar dat van Veronica, naar Nicodemus...
naar de zonen van Simeon en naar vrienden zoals zij...
en hen op de hoogte te stellen van Zijn naderende komst.
Daarna ging Hij zelf...
met alle apostelen en de rest van de discipelen, op weg naar Bethfage.
De heilige vrouwen, met aan het hoofd de Heilige Maagd, volgden op enige afstand.
Toen het gezelschap een bepaald huis aan de weg bereikte, omringd door tuinen, binnenplaatsen en portieken, bleven ze geruime tijd staan.
Jezus stuurde twee van de discipelen naar Bethfage met dekens en mantels die ze uit Bethanië hadden meegebracht, om de ezelin te klaar te maken waarvan ze hadden gezegd dat de Heer ze nodig had.
Ondertussen instrueerde Hij de immense mensenmenigte die zich onder het open portiek had verzameld. Het werd gedragen door gepolijste pilaren, waartussen de heilige vrouwen een plaats innamen om naar Hem te luisteren.
Jezus stond op een verhoogd platform, de discipelen en de menigte vulden de binnenplaats. Het portiek was versierd met bladeren en guirlandes. De muren waren er geheel mee bedekt en aan het plafond hingen zeer fijne en tere guirlandes.
Jezus sprak over een vooruitziende blik...
en over de noodzaak om je eigen verstand te gebruiken.
Want de discipelen hadden Hem gevraagd waarom Hij een omweg nam.
Hij antwoordde dat het was om onnodige gevaren te mijden.
Men moet zichzelf beschermen, zei Hij.
En ervoor zorgen dat de dingen niet aan het toeval worden overgelaten.
Daarom had Hij van tevoren bevolen de ezel vast te binden.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten