Op hetzelfde moment...
zag ik talloze engelen Jezus naderen, zich diep voor Hem neerbuigen, Hem oppakken alsof ze Hem op hun handen hadden, en zachtjes met Hem naar beneden drijven, naar de rots en in de grot waarin de veertig dagen vasten waren begonnen.
Er waren twaalf engelachtige geesten die de leiders leken te zijn, en een vast aantal assistenten. Ik kan het me nu niet precies herinneren, maar ik denk dat het er tweeënzeventig waren, en ik heb het gevoel dat het hele visioen symbool stond voor de apostelen en de discipelen.
-
En nu werd er in de grot een groots feest gehouden...
een van triomf en dankzegging, en er werd een banket klaargemaakt.
Het interieur van de grot was door de engelen versierd met guirlandes van wijnbladeren, waaruit een overwinnaarskroon, eveneens van bladeren, hing boven het hoofd van Jezus.
De voorbereidingen werden snel getroffen, zij het met wonderbaarlijke orde en pracht. Alles was schitterend, alles was symbolisch. Wat er ook nodig was, verscheen onmiddellijk bij de hand en op de juiste plaats.
Vervolgens kwamen de engelen met een tafel, eerst klein maar al snel groter wordend, beladen met hemelse spijzen. Het voedsel en de vaten waren zoals ik altijd op de hemelse tafels heb gezien, en ik zag Jezus, de twaalf hoofdgeesten, en ook de anderen verfrissing gebruiken.
-
Maar er was geen eten met de mond...
hoewel toch een echte deelname, een overgaan...
van de essentie van de vruchten in de deelnemers.
Alles was spiritueel.
Het was alsof de innerlijke betekenis van de voeding...
de deelnemers binnendrong en verfrissing en kracht met zich meebracht.
Maar het kan niet in woorden worden uitgedrukt.
Aan het ene uiteinde van de tafel...
stond een grote glanzende kelk, met kleine kopjes eromheen.
Het geheel leek op wat ik altijd heb gezien in mijn visioenen van de instelling van het H.Sacrament.
Maar dit wat ik nu zag was immaterieel, was grootser.
Er was ook een bord met dunne schijfjes brood.
Ik zag hoe Jezus iets uit de grote kelk in de kopjes goot...
en er stukjes brood in doopte...
welke stukjes en kopjes de engelen aannamen en wegdroegen.
Hiermee eindigde het visioen...
en Jezus, die de grot verliet, daalde af naar de Jordaan.
-
De engelen die Jezus dienden...
verschenen in verschillende vormen en leken tot verschillende hiërarchieën te behoren. Degenen die aan het einde van het banket de bekers wijn en de stukjes brood wegdroegen, waren gekleed in priestergewaden.
Ik zag op het moment van hun verdwijning allerlei soorten bovennatuurlijke troost neerdalen op de vrienden van Jezus, die van zijn eigen tijd en die van na eeuwen. Ik zag Jezus in een visioen verschijnen aan de Heilige Maagd, toen in Kana, om haar te troosten en te sterken. Ik zag Lazarus en Martha wonderbaarlijk ontroerd, terwijl hun harten warm werden van de liefde van Jezus.
Ik zag Stille Maria daadwerkelijk gevoed worden met de gaven van de tafel van de Heer. De engel stond bij haar, terwijl ze als een kind het eten in ontvangst nam. Ze was getuige geweest van alle verzoekingen en het lijden van Jezus. Haar hele leven was er een van visie en lijden door mededogen, daarom verbaasde ze zich niet over zulke bovennatuurlijke gunsten.
Ook Magdalena was wonderbaarlijk opgewonden. Ze was op dat moment bezig met opsmuk voor wat amusement. Plotseling werd ze overvallen door bezorgdheid over haar leven, en in haar ziel rees een verlangen op om bevrijd te worden van de ketenen die haar vasthielden. Ze wierp de opsmuk uit haar handen, maar werd uitgelachen door de mensen om haar heen.
Ik zag veel van de toekomstige apostelen getroost worden, hun hart gevuld met hemelse verlangens. Ik zag Nathanaël thuis denken aan alles wat hij over Jezus had gehoord, aan de diepe indruk die Hij op hem had gemaakt en hoe hij die uit zijn hoofd had gezet.
Peter, Andreas en alle anderen waren, zoals ik zag, gesterkt en getroost.
Dit was een zeer wonderbaarlijk visioen.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten