donderdag 16 februari 2023

kana-feest 6






Ik zag dat de gasten zich meer verwonderden over de ene prijs dan over enige andere... 

en ik hoorde Jezus zeggen dat die vruchten gevolgen konden hebben,  veel groter dan de opmerkelijke betekenis die eraan gehecht was. 

Nadat de bruidegom en de bruid het fruit hadden gegeten dat ze hadden gewonnen, zag ik dat de eerste erg gejaagd raakte. Hij werd bleek, en er ontsnapte een donkere damp uit hem, waarna hij mij veel helderder en zuiverder, ja zelfs doorschijnend leek, in vergelijking met wat hij daarvoor was geweest. 

Ook de bruid, die op een afstand tussen de vrouwen zat, werd na het eten van haar stuk fruit nogal flauwtjes. Een donkere schaduw leek van haar uit te gaan. De vrucht die het bruidspaar at, droeg enige verwijzing naar kuisheid.

Aan de verschillende prijzen waren bepaalde boetedoeningen verbonden. 

Ik herinner me dat ik zag dat zowel de bruid als de bruidegom iets uit de synagoge meebrachten... 

en bepaalde devoties verrichtten. 

-

De prijs van Nathanael Chased was een bosje zuring.

In elk van de andere discipelen ontwaakte na het eten van hun prijzen ieders overheersende hartstocht. 

Het vocht een beetje om de heerschappij en vertrok dan... 

of de bezitter werd door de strijd gesterkt tegen zijn aanvallen. 








Het plantenrijk vóór de zondeval... 

was begiftigd met bepaalde bovennatuurlijke deugden... 

maar sinds de smet van de zonde blijft de kracht van planten voor de mens een geheim. 

De vorm, de smaak, de effecten van de verschillende kruiden en vruchten... 

zijn nu slechts overblijfselen van de deugden die ze bezaten... 

voordat de zonde hen aanraakte. 

-

In mijn visioenen... 

heb ik op de hemelse tafels vruchten gezien zoals ze waren voor de zondeval. 

Maar hun eigenaardige eigenschappen waren mij niet altijd even duidelijk. 

Zulke dingen lijken verward voor ons verduisterde begrip... 

nog stomper gemaakt door de gewoonten van het dagdaagelijks leven.

-

Toen de bruid flauwviel... 

verlosten haar bedienden haar van enkele van haar zwaarste sieraden. 

Van haar vingers trokken ze verschillende van haar talloze ringen. 

Onder hen was een gouden trechtervormig schild dat als een vingerhoed om de middelvinger werd gedragen. Ze verwijderden ook de armbanden en kettingen van haar armen en borst. Het enige sieraad dat ze bewaarde, behalve de trouwring die de Heilige Maagd haar had gegeven, was een gouden halshanger. 

Het had de vorm van zoiets als een langwerpige boog op de vlakte waarvan iets in bruin was ingelegd, zoals dat van de trouwring van Maria en Jozef. Op die bruine ondergrond zat een gestalte, die aandachtig een bloemknop bekeek, die hij in zijn hand hield.


[emmerich]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten