Satan verscheen aan Jezus in de grot als magiër en filosoof.
Hij vertelde Hem dat hij tot Hem was gekomen als tot een wijs man...
en dat hij Hem zou laten zien dat ook hij wonderen kon vertonen.
Toen liet hij Hem, hangend aan zijn hand, een apparaat zien als een wereldbol...
of misschien eerder nog een vogelkooi.
Jezus keek niet naar de verleider, laat staan naar de aardbol, zoals Satan verlangde...
maar keerde hem de rug toe en verliet de grot.
Ik zag dat een blik in Satans rariteitenshow...
de prachtigste taferelen uit de natuur onthulde, mooie lusttuinen vol schaduwrijke bosjes, koele fonteinen, rijkelijk beladen fruitbomen, weelderige druiven, enzovoort. Alles leek binnen handbereik te zijn, en alles loste steeds op in nog mooiere, verleidelijker taferelen.
Jezus keerde Satan de rug toe en hij verdween.
Dit was weer een verleiding om het vasten van Jezus te onderbreken...
die nu begon te dorsten en honger begon te lijden.
Satan wist nog niet wat hij van Hem moest denken.
Het is waar dat hij zich bewust was van de profetieën die op Hem betrekking hadden...
en hij voelde dat Hij macht over zichzelf uitoefende...
maar hij wist nog niet dat Jezus God was.
Hij wist niet eens dat Hij de Messias was Wiens Komst hij zo vreesde...
aangezien hij Hem zag vasten, zag hongeren, verleiding zag verdragen...
aangezien hij Hem zo arm zag, lijdend op zoveel manieren...
kortom, aangezien hij Hem in alle dingen...
zozeer zag als een gewoon mens.
Hierin was Satan even blind als de Farizeeën.
Hij beschouwde Jezus als een heilige man...
die verleiding tot een val zou kunnen leiden.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten