Jezus leed nu honger en dorst.
Ik zag Hem verschillende keren bij de ingang van de grot.
Op een dag tegen de avond beklom Satan in de vorm van een grote, machtige man de berg.
Hij had zich beneden voorzien van twee stenen, even lang als kleine rollen...
maar vierkant aan de uiteinden, die hij terwijl hij klom kneedde...
tot het volmaakte uiterlijk van brood.
Er was iets akeligers dan gewoonlijk aan hem...
toen hij de grot binnenstapte naar Jezus toe.
In elke hand hield hij een van de stenen vast...
en zijn woorden waren ongeveer:
'Ge hebt gelijk om niet van het fruit te eten, want dat wekt alleen maar eetlust op. Maar als ge die geliefde Zoon van God zijt over wie de Geest kwam bij de doop, zie! ik heb deze stenen op brood laten lijken. Verander ze in brood!'
Jezus keek niet naar hem.
Maar ik hoorde Hem deze woorden alleen uitspreken:
'De mens leeft niet van brood!'
Dit waren de enige woorden die ik duidelijk opving.
Toen werd Satan volkomen afgrijselijk.
Hij strekte zijn klauwen uit alsof hij Jezus wilde grijpen...
(waarbij ik de stenen op zijn armen zag rusten) en vluchtte.
Ik moest lachen om het feit dat hij de stenen mee moest nemen.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten