Kana...
gelegen aan de westkant van een heuvel...
was een schone, aangename plaats, niet zo groot als Kafarnaüm.
Het had een synagoge waaraan drie priesters waren verbonden. Vlakbij was het café waar de bruiloft zou worden gehouden. Het had een voorplein beplant met bomen en struiken. Van dit huis tot aan de synagoge was de straat versierd met lommerrijke guirlandes en bogen waaraan bloemenslingers en vruchten hingen.
De feestzaal strekte zich uit van de ingang van het huis terug tot en voorbij de open haard, een hoge muur met richels erin, die nu versierd was als een altaar, met vazen en bloemen en geschenken voor de bruid.
Bijna een derde van deze ruime zaal bevond zich achter de open haard, en daar zaten de vrouwen aan het bruiloftsbanket. De balken die de bovenverdieping ondersteunden, waren eveneens met guirlandes behangen, en er waren middelen om omhoog te gaan om de lampen die eraan vastgemaakt waren aan te steken.
Toen Jezus met zijn discipelen in de buurt van Kana aankwam...
werd Hij zeer eerbiedig ontvangen door Maria, de ouders van de bruid, de bruidegom en anderen die naar buiten waren gekomen om Hem te ontmoeten.
Jezus nam met zijn vertrouwde discipelen, onder wie de toekomstige apostelen, zijn intrek in een afgelegen huis dat toebehoorde aan de tante van moederskant van de bruidegom. Deze tante was ook een dochter van Anna's zus, Sobe. Ze nam de plaats van de moeder in voor de bruidegom tijdens de huwelijksceremonies.
De vader van de bruid heette Israël en was een afstammeling van Ruth van Bethlehem. Hij was een welvarende koopman, die een groot vrachtbedrijf had. Hij bezat pakhuizen en grote herbergen en opslagplaatsen langs de hoofdwegen, om karavanen van voer te voorzien.
Zijn werknemers waren talrijk, want de meeste inwoners van Kana verdienden hun brood door voor hem te werken. In feite waren alle zakelijke transacties volledig in handen van hemzelf en een paar anderen. De moeder van de bruid was een beetje kreupel, ze hinkte aan één kant en moest worden geleid.
Alle familieleden van H. Anna en Joachim waren uit heel Galilea naar Kana gekomen, in totaal meer dan honderd gasten. Maria Marcus, Johannes Marcus, Obed en Veronica waren uit Jeruzalem gekomen. Jezus Zelf bracht ongeveer vijfentwintig van Zijn discipelen met zich mee.
Lang geleden had Jezus, in zijn twaalfde jaar...
op het kinderfeest dat in het huis van H. Anna werd gehouden bij zijn terugkeer uit de tempel, tot de bruidegom woorden vol mysterieuze betekenis gericht over het onderwerp brood en wijn.
Hij had hem verteld dat Hij op een dag in de toekomst aanwezig zou zijn bij zijn huwelijk. Jezus' deelname aan dit huwelijk had, net als elke andere daad van Zijn aardse loopbaan, naast zijn hoge mysterieuze betekenis, zijn uiterlijke, voor de hand liggende en doodgewone motieven.
Meer dan eens had Maria boodschappers naar Jezus gestuurd om Hem te smeken hierbij aanwezig te zijn. De vrienden en de verwanten van de Heilige Familie, te oordelen vanuit menselijk oogpunt, deden uitpraken als deze: 'Maria, de Moeder van Jezus, is een eenzame weduwe. Jezus zwerft door het land, geeft weinig om haar of Zijn familieleden, enzovoort, enzovoort.'
Het was daarom dat Maria er naar verlangde dat haar Zoon Zijn vrienden zou vereren met Zijn aanwezigheid op het huwelijk. Jezus had begrip voor Maria's opvattingen, en beschouwde het moment als een passende gelegenheid om hen van hun verkeerde ideeën te ontdoen.
Hij nam het ook op zich om een gang van het feest te verzorgen, en dus ging Maria vóór de andere gasten naar Kana, en hielp bij de verschillende voorbereidingen. Jezus had beloofd om alle wijn voor het feestmaal te leveren, daarom herinnerde Maria Hem er zo angstig aan dat de wijn op was.
Jezus had ook Lazarus en Martha uitgenodigd om naar Kana te komen.
Martha assisteerde Maria bij de voorbereidingen, en het was Lazarus die alle onkosten betaalde die Jezus op het feest op zich nam (een omstandigheid die alleen bij Jezus en Maria bekend was).
Jezus had een groot vertrouwen in Lazarus en nam graag alles van hem aan, terwijl Lazarus maar al te graag wat aan Jezus gaf. Hij was tot het laatst toe zowat de penningmeester van de Gemeenschap. Gedurende het hele feest werd hij door de vader van de bruid behandeld als een persoon van aparte distinctie, en hij maakte zich zelfs persoonlijk dienstbaar voor hem.
Lazarus was zeer verfijnd in zijn manieren, zijn hele houding was ernstig, rustig en gekenmerkt door een waardige minzaamheid. Hij sprak weinig, en zijn houding jegens Jezus was vol liefdevolle toewijding.
Behalve de wijn, had Jezus ook de opdracht gekregen om een gang van het banket te verzorgen, welke bestond uit de belangrijkste spijzen, zoals allerlei soorten vogels, fruit en groenten. Voor al deze voorzieningen was gezorgd.
Veronica had uit Jeruzalem een mand met de meest uitgelezen bloemen en de allervakkundigst bereide lekkernijen meegebracht. Jezus was als de Meester van het feestmaal. Hij leidde alle amusement, die Hij op smaak bracht met Zijn eigen instructies.
Hij was het ook die de hele volgorde van de huwelijksceremonies regelde. Hij beval dat alle gasten zich op die dagen moesten vermaken volgens de gewoonten die bij dergelijke gelegenheden gebruikelijk zijn, maar tegelijkertijd een les van wijsheid moesten trekken uit de verschillende genoegens. Hij beval o.m. dat de gasten twee keer per dag het huis moesten verlaten, om zich te vermaken in de open lucht.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten