Zo zag ik Melchisedech aan het hof van Semiramis in Babylon...
waar ze regeerde met onbeschrijfelijke grandeur en luister.
Ze liet enorme gebouwen oprichten door haar slaven...
die ze veel harder onderdrukte dan Farao de kinderen van Jacob in Egypte.
De meest afschuwelijke afgoderij werd beoefend onder de Babyloniërs. Menselijke slachtoffers werden tot aan de nek in de aarde begraven en zo geofferd. Het is nauwelijks geloofwaardig tot welk een mate allerlei luxe, pracht, weelde en kunst werden gevoerd.
Semiramis voerde ook grote oorlogen. Haar legers waren samengesteld uit talloze krijgers. Maar deze oorlogen waren bijna altijd gericht tegen naties in het oosten. Ze ging niet veel naar het westen. De naties in het noorden waren donkere en sinister uitziende mensen.
Naarmate de tijd verstreek...
ontstond er in het koninkrijk van Semiramis een groot aantal mensen van het Semitische ras.
Na de bouw van de Toren, waren hun voorouders in Babylon gebleven.
Ze leefden als een kleine pastorale stam onder tenten, fokten vee en vierden hun religieuze ceremonies 's nachts, hetzij in een open tent of onder de sterrenhemel. Veel zegeningen vergezelden hen, ze waren in alles voorspoedig, en hun vee was altijd opmerkelijk goed.
Semiramis, de duivelse vrouw, besloot deze stam uit te roeien, en ze had er al een groot aantal van hen vernietigd. Ze wist uit de zegen die hen vergezelde dat God genadige plannen met hen had. Daarom zou zij, als een instrument van de duivel, hen onderdrukken.
Toen de nood van deze mensen op zijn hoogtepunt was...
verscheen Melchisedech.
Hij ging naar Semiramis...
eiste toestemming om te vertrekken...
en berispte haar voor haar wreedheid.
Semiramis gaf toe aan zijn verlangens...
en hij leidde ze in verschillende groepen naar Palestina.
Melchisedech woonde in een tent in de buurt van Babylon.
En hier brak hij dat brood voor de goede mensen...
waarvan ze kracht kregen om te vertrekken.
Hij wees hun hier en daar in Kanaän plaatsen aan die geschikt waren voor nederzettingen, en ze kregen land van verschillende kwaliteit van hem. Hij verdeelde ze in overeenstemming met hun zuiverheid, zodat ze zich niet zouden vermengen met anderen. Hun naam klonk als Samanen of Semanen.
Melchisedech wees sommigen van hen aan als geschikt voor een nederzetting in het gebied dat later de plaats van de Dode Zee was. Maar hun stad werd verwoest met Sodom en Gomorrha.
Semiramis ontving Melchisedech met grote eerbied.
Ze was heimelijk bang voor hem vanwege zijn wijsheid.
Hij verscheen voor haar als de Koning van de Morgenster...
dat is van het meest afgelegen oostelijke land.
Ze verbeeldde zich dat hij haar misschien het hof zou maken tot zijn bruid.
Maar hij sprak streng tegen haar, verweet haar haar wreedheid en voorspelde haar de vernietiging van haar piramide in Memphis. Semiramis werd sprakeloos van angst, en ik zag de straf die op haar viel. Ze werd als een beest. Ze zat lange tijd opgesloten, en ze wierpen spottend gras en stro in een kribbe naar haar toe, slechts één bediende was haar trouw en voorzag haar van eten.
Ze werd bevrijd van de tuchtiging, maar ze ging weer door met haar wanorde. Ze kwam uiteindelijk tot een angstaanjagend einde, haar ingewanden werden uit haar lichaam gerukt. Zij was honderdzeventien jaar oud.
[emmerich]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten