'In 1951...
beschreef Karl Stern zijn bekering in het boek "De Vuurzuil",
met als ondertitel: "Het persoonlijke verhaal van een modern psychiater
van zijn leven en zijn spirituele reis naar het katholicisme."
Het boek was meteen een succes (18 opeenvolgende paperbackedities)
en werd in 1952 al vertaald in het Frans, en zelfs het Nederlands.
Karl Stern beschrijft zijn Beierse jeugd,
zijn betrokkenheid bij de Joodse gemeenschap, en de opkomst van het nazisme.
Hij hekelde Hitlers ideologie, die zich richtte op het Arische ras, krachtig,
maar kon niet anders dan een zekere parallel trekken met de Joodse ideologie,
die zich richtte op het uitverkoren volk.
De anti-semitische aanvallen brachten hem terug naar zijn jodendom.
Maar zetten hem anderzijds ook aan het denken.
Als het jodendom zo'n doelwit voor racisme biedt,
komt dat dan niet doordat het zelf te zeer gehecht is aan ras?
Te exclusief en te zeer gehecht aan zijn privileges
als "uitverkoren volk"...
Ware religie moet noodzakelijkerwijs universeel zijn.
'Universeel', oftewel... 'katholiek'.
Voor Karl Stern lag de conclusie voor de hand: de doop.
Dat gebeurde uiteindelijk op 20 december 1943.
De dag erna volgde zijn eerste communie.'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten