'Haar tweede boek,
"Scotland of the Saints" (1952)
schreef ze na haar bekering tot het katholicisme.
In het autobiografische "The rock of truth" (1953)
beschreef ze een jaar later haar reis van anglicanisme naar agnosticisme
en uiteindelijk naar onwillig katholicisme...
"I didn't want to be a Catholic. It was not my idea at all; my idea was to attack the Church of Rome, not submit to her. This book is the story of my personal adventure in search of the truth, and of what happened to me.
It is an overwhelming experience to be given the Catholic Faith; more especially if you have, like me, been not only a strayed sheep but one of those obstinate, cussed sheep, which evades its would-be rescuer by leaping from rock ledge to rock ledge..."
Vanaf haar Anglicaanse jeugd...
had ze alleen de gebruikelijke vooroordelen tegen de katholieke kerk behouden
("bijgelovig", "intolerant", "streng", "dominant", etc...).
En later, als militante agnost, was ze ervan overtuigd
dat religie niets meer was dan een middel
om de mensheid te onderwerpen.
"Ik dacht dat ik de onwetendheid, het bijgeloof en de lafheid moest aanpakken
van hen die, gelovend in een andere wereld, denken
dat ze het kwaad en de dwaling hier beneden
niet hoeven te bestrijden..."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten