BEGRAFENISTOESPRAAK
VOOR DE SLACHTOFFERS v/d ATOOMBOM
- Dr. Takashi Nagai (okt. 1945) -
'Op 9 augustus 1945, om 10.30 uur 's ochtends,
vond er in het Keizerlijk Hoofdkwartier een vergadering van de Opperste Oorlogsraad plaats, om te beslissen of Japan moest capituleren of de oorlog moest voortzetten. Op dat moment stond de wereld op een kruispunt. Er werd een beslissing genomen die ofwel een nieuwe en duurzame vrede zou brengen, ofwel de mensheid in nog meer wreed bloedvergieten en slachtpartijen zou storten.
En precies op datzelfde moment, om twee minuten over elf 's ochtends, ontplofte er een atoombom boven onze wijk Urakami in Nagasaki. In een oogwenk werden achtduizend christenen in Gods handen geroepen, terwijl binnen enkele uren de felle vlammen dit heilige gebied in het Oosten in de as legden.
Om middernacht van diezelfde nacht vatte de kathedraal plotseling vlam en brandde tot de grond toe af. En precies op dat moment, maakte Zijne Majesteit de Keizer in het Keizerlijk Paleis zijn heilige besluit bekend om de oorlog te beëindigen.
Op 15 augustus
werd het Keizerlijk Rescript dat een einde maakte aan de gevechten formeel afgekondigd en verwelkomde de hele wereld een dag van vrede. Deze dag was tevens het grote feest van Maria-Tenhemelopneming.
Het is veelzeggend dat de Urakami-kathedraal aan haar was gewijd. En we moeten ons afvragen of deze samenloop van gebeurtenissen – het einde van de oorlog en de viering van haar feest – slechts toeval was of dat hier sprake was van een mysterieuze Voorzienigheid van God.
Ik heb gehoord dat de tweede atoombom, bedoeld om een dodelijke slag toe te brengen aan het oorlogspotentieel van Japan, oorspronkelijk bestemd was voor een andere stad.
Maar omdat de lucht boven die stad bedekt was met wolken, konden de Amerikaanse piloten hun doelwit niet meer raken. Daarom veranderden ze plotseling hun plannen, en besloten de bom op Nagasaki, het tweede doelwit, te werpen.
Er deed zich echter nog een probleem voor. Toen de bom viel, werd hij door wolken en wind iets ten noorden van de munitiefabrieken waar hij zou ontploffen meegevoerd, en ontplofte uiteindelijk boven de kathedraal.
Dit is wat ik heb gehoord.
Als het waar is, dan hadden de Amerikaanse piloten Urakami niet als doelwit.
Het was Gods Voorzienigheid die de bom naar die bestemming bracht.
Is er geen diepgaand verband
tussen de vernietiging van Nagasaki en het einde van de oorlog?
Nagasaki, de enige heilige plaats in heel Japan – werd die niet uitgekozen als slachtoffer, als een zuiver lam, om geslacht en verbrand te worden op het offeraltaar om de zonden te verzoenen die de mensheid in de Tweede Wereldoorlog heeft begaan?
De mensheid heeft de zonde van Adam geërfd, die van de vrucht van de verboden boom at; wij hebben de zonde van Kaïn geërfd, die zijn jongere broer doodde; wij zijn vergeten dat we kinderen van God zijn; wij hebben in afgoden geloofd; wij zijn de Wet van de Liefde ongehoorzaam geweest.
Met vreugde hebben we elkaar gehaat; met vreugde hebben we elkaar gedood. En nu hebben we eindelijk een einde gemaakt aan deze grote en kwade oorlog.
Maar om de vrede in de wereld te herstellen, was berouw niet voldoende.
We moesten Gods vergeving verkrijgen
door een groot offer te brengen.
Voordien waren er vele mogelijkheden om de oorlog te beëindigen.
Talrijke steden werden volledig verwoest.
Maar dit waren geen gepaste offers.
God aanvaardde ze ook niet.
Pas toen Nagasaki werd verwoest, aanvaardde God het offer.
Toen Hij de roep van de mensheid hoorde, inspireerde Hij de keizer
om het heilige decreet uit te vaardigen waarmee de oorlog werd beëindigd.
Onze kerk in Nagasaki behield het geloof gedurende vierhonderd jaar van vervolging, toen religie verboden was en het bloed van martelaren rijkelijk vloeide. Tijdens de oorlog hield deze kerk dag en nacht niet op te bidden voor een blijvende vrede.
Was zij dan niet het ene smetteloze Lam dat op het Altaar van God moest worden geofferd?
Dankzij het offer van dit Lam zijn vele miljoenen mensen gered die anders het slachtoffer zouden zijn geworden van de verwoestingen van de oorlog.
Hoe nobel, hoe prachtig was die holocaust van 9 augustus, toen vlammen uit de kathedraal opstegen, de duisternis van de oorlog verdreven en het licht van de vrede brachten! In de diepste diepten van ons verdriet zagen we hier eerbiedig iets moois, iets puurs, iets subliems.
Achtduizend mensen, samen met hun priesters, brandend met zuivere rook, gingen het eeuwige leven binnen. Allen, zonder uitzondering, waren goede mensen, om wie we diep rouwen.
Hoe gelukkig zijn de mensen
die deze wereld verlieten zonder de nederlaag van hun land te kennen!
Hoe gelukkig zijn de reine lammeren die rusten in de Schoot van God!
Hoe ellendig is, vergeleken met hen, het lot van ons die het hebben overleefd!
Japan is veroverd.
Urakami is volledig verwoest.
Een woestenij van as en puin ligt voor onze ogen.
We hebben geen huizen, geen voedsel, geen kleding. Onze velden zijn verwoest.
Slechts een restant heeft het overleefd.
Te midden van de ruïnes
staan we in groepjes van twee of drie wezenloos naar de lucht te staren.
Waarom zijn wij niet met hen gestorven op die dag, op dat moment, in dit huis van God?
Waarom moeten wij alleen dit ellendige bestaan voortzetten?
Het is omdat we zondaars zijn.
Ah! Nu worden we inderdaad gedwongen de enormiteit van onze zonden in te zien!
Het is omdat ik geen boete heb gedaan voor mijn zonden dat ik achterblijf.
Zij die zo diep in de zonde geworteld waren dat ze het niet waard waren om aan God te worden geofferd, blijven achter.
Wij Japanners, een overwonnen volk, moeten nu een pad bewandelen vol pijn en lijden. De herstelbetalingen die de Verklaring van Potsdam oplegt, zijn een zware last.
Maar dit pijnlijke pad dat we bewandelen met onze last, is dat niet ook het pad van hoop, dat ons zondaars de gelegenheid geeft om onze zonden te boeten?
"Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen getroost worden."
We moeten deze weg van boetedoening trouw en oprecht bewandelen.
En terwijl wij wandelen in honger en dorst, bespot, gestraft, gegeseld, bezweet en bebloed,
laten we ons herinneren hoe Jezus Christus Zijn kruis naar de Golgotha droeg.
Hij zal ons moed geven.
"De Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen.
Gezegend zij de naam van de Heer!"
Laten we danken dat Nagasaki voor dit offer werd uitgekozen.
Laten we danken dat door dit offer vrede aan de wereld
en vrijheid van godsdienst aan Japan werd gegeven.
Mogen de zielen van de overleden gelovigen,
door Gods Genade, in vrede rusten.
Amen.'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten