'Paus Pius IX benoemde hem in 1849
op verzoek van de Spaanse kroon (koningin-regnant Isabella II van Spanje)
tot aartsbisschop van Santiago de Cuba.
In oktober 1850 werd hij in Vic tot aartsbisschop gewijd.
Voordat hij vertrok, maakte hij drie afzonderlijke pelgrimstochten:
naar Onze-Lieve-Vrouw van de Pilaar, patrones van Spanje;
naar de Maagd van Montserrat, patrones van Catalonië;
en naar OLV van Fussimanya, bij zijn geboortedorp.
Het seminarie van Santiago werd gereorganiseerd, de geestelijke discipline werd versterkt en meer dan 9.000 huwelijken werden binnen de eerste twee jaar na zijn aankomst bekrachtigd.
Hij bouwde een ziekenhuis en talloze scholen. Driemaal bezocht hij het hele bisdom en stichtte onophoudelijk lokale missies.
Tot zijn grote initiatieven behoorden vakscholen voor kansarme kinderen en kredietverenigingen ten behoeve van de armen.
Hij schreef boeken over plattelandsspiritualiteit en landbouwmethoden, die hij zelf als eerste uitprobeerde.
Op 25 augustus 1855
stichtte hij samen met de Catalaanse non Maria Antònia París de Religieuzen van Maria Onbevlekt Ontvangen. Vrouwelijke Claretianen, die nog steeds bestaan, inmiddels wereldwijd! De congregatie werd beschouwd als het eerste vrouwelijke religieuze instituut op Cuba.
Hij bezocht ook gevangenissen en ziekenhuizen, verdedigde de onderdrukten en hekelde racisme.
Zijn werk lokte verzet uit en in Holguín werd hij in zijn wang gestoken door een potentiële huurmoordenaar die banden had met de vrijmetselarij.
Claret wist de doodstraf van de dader om te zetten in een gevangenisstraf!'
[wiki]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten