'Himmler is razend.
Hij wilde joden om ze te liquideren en geen goud!
Alles wordt in gereedheid gebracht voor een Judenaktion, een razzia.
De Duitse ambassadeur bij de H. Stoel, Ernst von Weizsäcker [vader van Richard, de latere bondspresident], verwittigt de Paus, die onmiddellijk aan de Romeinse geestelijkheid de opdracht geeft om de kerken open te stellen. De redding van de joden was begonnen.
Op het hoofd van rabbijn Zolli wordt een losprijs gezet van 300.000 lires.
Hij verbergt zich bij dokter Fiorentino, daarna bij Pierantoni,
en brengt bange uren door in gebed.
In 1945 zal hij schrijven:
"Het jodendom heeft een grote schuld van erkentelijkheid tegenover Zijne Heiligheid Pius XII, voor zijn dwingende en herhaalde oproepen ten gunste van de joden. En toen die zonder resultaat bleven, kan men zeggen dat hij onze diepe dankbaarheid verdient voor zijn krachtdadige protesten tegen de onrechtvaardige wetten en processen. Toch betreft deze schuld van erkentelijkheid vooral de joden van Rome, want zij waren het voorwerp van een bijzondere zorg, omdat ze dichter bij het Vaticaan woonden."
Zolli schrijft verder:
"Het volk van Rome verafschuwde de nazi’s en had enorm veel medelijden met de joden... De Heilige Vader stuurde een brief die aan de bisschoppen persoonlijk moest overhandigd worden en waarin de opdracht gegeven werd om de clausuur in de kloosters op te heffen, om zo een veilig onderkomen voor de joden te organiseren. Ik ken een klooster waar de zusters in de kelder sliepen, terwijl joodse vluchtelingen van hun bed gebruik mochten maken."'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten