'Israël Zoller werd geboren op 17 september 1881
in Brody, nu West-Oekraïene (bij Lviv), toen Pools Galicië,
dat toen deel uitmaakte van het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije.
Hij was de jongste van vijf kinderen, uit een welgesteld joods gezin.
Aan die welstand komt een einde als de Russen de zijdefabriek van zijn vader opeisen, zonder schadevergoeding; het huispersoneel wordt afgedankt, en de oudste kinderen moeten werk gaan zoeken.
Zijn moeder doet veel goede werken om de nood van anderen te lenigen. En als haar initiatieven haar eigen mogelijkheden te boven gaan, aarzelt zij niet om een beroep te doen op andere dames uit de buurt, of die nu joods of katholiek zijn.
Het naast mekaar leven van de godsdiensten in het rijk van de Habsburgers is een afspiegeling van de waaier aan nationaliteiten die in Oostenrijk-Hongarije voorkomen. Tussen joden en christenen is er in die afgelegen provincies geen sprake van enig misprijzen, zelfs niet van wantrouwen.
Maar er worden geen vragen gesteld.
"Christus interesseert de christenen, ons niet!" zeggen de joden.
Israëls moeder stamde af van een geslacht van geleerde rabbijnen, dat twee eeuwen terugging. Hijzelf volgde hun voorbeeld, en ging drie dagen per week naar Hebreeuwse school, naast de reguliere basisschool.
Maar soms maakte hij zijn huiswerk bij een katholieke vriend, Stanislas, en daar trof hem op een dag een groot kruisbeeld, dat ophing tegen een witte muur.
"Waarom werd deze man gekruisigd?" vroeg hij zich af.
"Waarom volgden zovele mensen hem, als hij zo slecht was?"
"Waarom zijn zij die hem volgen zo goed?"
"Waarom aanbidt men deze gekruisigde man?"
"Waarom zijn wij jongens zo anders, in de aanwezigheid van dit kruisbeeld?"
Bovendien wekte deze gekruisigde man groot mededogen op.
Hij had dezelfde sterke indruk van zijn onschuld en zijn pijn: hij leed in doodsangst.
"Waarom hebben wij hem, die onze zonden droeg, gepijnigd en gedood?"...
De diepe en onuitwisbare indruk die dit beeld op hem nalaat,
zal zijn geestelijke zoektocht blijven begeleiden...
Zijn moeder zou hem graag rabbijn zien worden,
maar de leegte van het talmoedisch jodendom waarin hij onderricht krijgt, kwelt hem.
Soms denkt hij aan de gekruisigde op de witte muur...
Die herinnert hem aan de "Lijdende Dienaar" van Jesaja [Jes.52:13-53].
En hij kan zichzelf niet beletten de vraag te stellen: "Lijdt God??...
En wie is dan toch die Dienaar over wie de profeet spreekt?"
Vanuit Brody verhuist het gezin Zoller naar Lviv (toen Lemberg).
Israël wordt steeds sterker aangetrokken door het Evangelie dat hij grondig bestudeert:
"Ik ben verbaasd: het nieuwe Testament is werkelijk een Nieuw Verbond!
Hier begint een nieuwe wereld: een nieuwe aarde en een nieuwe hemel.
Koninkrijken hier op aarde verdwijnen, en in plaats daarvan verschijnen de omtrekken
van een koninkrijk der hemelen.
Daarin zijn de rijken die aan hun land gehecht zijn arm,
en de armen die zich van dit alles hebben weten te onthechten waarlijk rijk,
want zij zijn de erfgenamen van het koninkrijk
dat toebehoort aan de bedroefden, de zwijgzamen en de vervolgden,
die nooit zelf aan vervolging gedaan hebben
maar die één en al liefde waren."'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten