Mgr. Etienne Fallot de Beaumont
"Van 1792 tot 1804...
werd de kapel gesloten omwille van de Franse revolutie.
De gelovigen verstopten het beeld en de offergiften. Op keizerlijk bevel werd de kapel op 17 april 1804 heropend en op 5 Oogst (aug.) 1805 werd het beeld van Maria met veel pracht en praal teruggebracht. De (Franse) bisschop van Gent, Mgr. Fallot de Beaumont, duidde vanaf dan 25 maart (OLV Boodschap) aan als de voornaamste feestdag voor de kapel.
Leo XII
Op 8 november 1823 verleende Paus Leo XII, andermaal voor eeuwig, een volle aflaat aan diegenen die op de voorvermelde feestdag in Aalst de kapel, of de Sint-Martinuskerk, zouden bezoeken.
Tussen 1863 en 1867...
werd een deel van de bebouwing langs de straatkant weggehaald, waardoor natuurlijk ook grote donkere ‘vlekken’ ontstonden. In 1874 al werd de onveilige situatie in de omgeving gemeld. Het was er donker, niet pluis, en er liep regelmatig volk rond dat er helemaal niet rond zou moeten lopen, zelfs de duivel zou er een nest jongen gehad hebben...
‘Het laatste licht langs die kant, was het roete keersje dat stond te vinken op de gevel der Werfkapel. Voor het overige achtte men het dergelijke verloren hoeken onwaardig ’s nachts de eer eener lantaarn te genieten.'
'Het was daar nochtans dat er drie voor één dienden te branden, want het spookte er schier alle nachten en de duivel lag er met jongen. De burgers wisten het, de politie ook, en rabauten, bedelaars, prangdieven, zuipers en voorvechters nog meer!'
In 1886 kwam er een nieuwe kruisweg in de Kapel.
Al snel begonnen de gelovigen echter te morren. De kruisweg zou er lelijk misstaan, er werd gesproken van pure geldverkwisting. De oude kruisweg was beter en 'met enige honderden franken erbij, had men een geschilderd venster kunnen plaatsen'.
Dat waren trouwens niet de enige klachten. In 1890 werd er ook geklaagd over de bouwvalligheid van het torentje van de kapel. Men vreesde dat er bij hevige wind wel eens erge dingen zouden kunnen gebeuren.
In 1896 was er dan grote commotie.
Volgens de krant was 'het ergste gebeurd!'
Wat was er aan de hand?
'Een groep roden, mannen en vrouwen, komt daar zingend. Eén van de mannen hield een pakje suikerbollen in de hand. Opeens werpt een van de vrouwen zich voor hem op de knieën, de handen te samen en in aanbiddende houding, brengt de tong vooruit op de lip... en de rode kwant legt er een suikerbol op... Ziedaar de parodie of de spotnabootsing der H. Communie! Een ergerlijk schandaal, een helsche bespotting van het verhevendste onzer HH Sacramenten!'
Dit feit, dat tegenwoordig niemand meer zou shockeren, bewijst de godsvruchtigheid van de bevolking toen. Wie aan Maria kwam, kwam aan hen..."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten