"Onderpastoor Edward Poppe lijdt...
onder meer onder de tegenkantingen van zijn pastoor...
maar hij weet dat dit de normale conditie van een priester is.
Hij lijdt in zijn lichaam, en hij lijdt in de mislukking van zijn werk op de parochie.
Wat hem echter het meest doet lijden, is de nagenoeg algemene verblinding rondom hem over de ernst van de toestand: de Kerk verliest elke dag terrein tegenover de ongelovigheid. Waarom? Omdat er te weinig radicale, heilige priesters zijn, die zelf beleven wat ze prediken. Nochtans 'zouden tien heilige priesters Gent kunnen redden!'
Het sterkst komt die noodkreet tot uiting in volgend gebed (juli 1917!):
Hebt Gij uw bloed voor niets vergoten? Zend Uw priesters!
Werd Gij voor niets gekruisigd? Priesters, echte priesters!
Werd Gij voor niets gesmaad? Waartoe Uw allerheiligste Eucharistie? Ach, zend toch priesters!
De kinderen ontglippen ons: zend Uw priesters!
De armen dolen weg en raken verzonken en vergeten. Zend Uw priesters!
De jongelingen! De burgers! Allen zoeken zichzelf, niet U, mijn Jezus...
Wanneer priesters lijk Gij? Wanneer priesters der armen?
Ziet Ge niet dat de zielen in volle kudden verzinken in wereldse zin? In modezucht, in lichtzinnigheid, in onkuisheid, in onverschilligheid, in ongeloof!
Priesters, Jezus, Uw priesters!
Priesters lijk apostelen!
Arm bij de armen!
Klein bij de kleinen!
Ach, wanneer komen ze?
De priesters die bij de armen leven, priesters die van huis tot huis gaan, priesters die de schapen gaan zoeken in alle holen en krochten, in de zwarte schuilhoeken der armoede en der zonde! Waar blijven ze, Jezus? Uw bloed wordt nutteloos vergoten voor duizenden!
Gaat de wereld verdwijnen in een hellepoel van verdoemenis? Ach, Jezus! Wat kunnen de kleinen eraan doen dat hun ouders slecht waren, en hun priesters geen heiligen zijn? Ach, Heer, zoudt ge uw priesters zenden, de Uwe, de ware, de arme en heilige... die kleinen konden gered worden, die massa’s konden onder uw liefdetenten gebracht worden, en U bewaard blijven voor eeuwig!
Gedenk dat Gij geleden hebt, gedenk uw eindeloze liefde en de onschuld der kleinen.
Zend Uw priesters! Moeder, toon U Moeder!
Priesters, Jezus, echte priesters!
Dit gebed werd geschreven een halve eeuw voor de grote geloofsafval de godsdienst zou wegvagen uit de samenleving. Actueler dan ooit klinkt daarom vandaag de hartenkreet van priester Poppe. Als een profeet voorzag hij de apostasie.
Als een profeet ook wist hij dat enkel heiligen de plannen van Satan kunnen dwarsbomen, met de hulp van de Allerheiligste Maagd Maria. Voor de komst van die heiligen bad hij, en zal hij ook zijn leven geven."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten