Brief aan de heer L.Q.
die diep bedroefd is door het overlijden van zijn echtgenote
Hallo, geachte heer,
Mag ik de vrijheid nemen om je vandaag mijn oprechte medeleven te betuigen?
Het is mij gegeven om je diepe pijn te begrijpen... Menselijk gesproken, is het volkomen onbegrijpelijk wat je moet doorstaan. Dus vraag je: waarom. Ik weet zeker dat je dit woord vele malen zult herhalen...
God was op zoek naar je vrouw, misschien had ze jaren later veel in bed moeten liggen... Wie weet, misschien wilde Hij haar voor erger behoeden...
Als ik je mag adviseren, zoek je vrouw niet op het kerkhof, daar is alleen de schelp, het omhulsel. De ziel is onsterfelijk. Je kunt jezelf afvragen: wat is de ziel?... De ziel is geest, God is ook geest... Dus je vrouw is niet voorgoed dood, ze leeft als een geest.
Je kunt rustig met haar praten, ze hoort alles. Ze kan geen antwoord geven, omdat jou geen macht daar toe door God gegevenis. Je vrouw hoort, verstaat, begrijpt alles - veel beter dan voorheen met een menselijk lichaam. Ze is nu pure geest.
God wilde haar in Zijn Koninkrijk hebben. Daar is geen verdriet, geen pijn en geen nood. Je vrouw en zoon zijn gelukkig. Slechts één ding zou haar pijn doen: als je nu treurt als de heidenen, als je je laat verteren door de pijn.
De doden willen niet dat mensen veel om hen huilen. Ze willen dat je bidt, je verheugt en plezier hebt. De zielen zijn altijd vol mededogen voor de nabestaanden.
Je zal vragen hoe ik dat weet. Wees er zeker van, ik weet het, en bij God, ik lieg niet. Het zijn de wegen van de Heer! Blijf trouw aan God, want God houdt zoveel van je, Hij houdt ongelooflijk veel van je.
Laat de pijn je niet verpletteren. God wil dat je je verdriet draagt met de glimlach van de overwinning, net zoals Hij deed. Halleluja, Jezus leeft!
Mijn gebeden zijn verzekerd voor jou, evenals voor je vrouw.
Ik heb veel voor je zoon gebeden, hij is erg blij!
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten