Uit 'Maria, mijn echte Moeder:
'Uit grote dankbaarheid...
wil ik je vertellen over een grote, buitengewone genade die de dierbare Heiland mij gaf: niet alleen de grote genaden om lief te hebben en om veel te bidden, maar Hij gaf me ook de genade om met de ziel te zien, en wel zowel goede als kwade geesten.
De 'arme zielen' [in het vagevuur] zijn mijn vrienden. Jezus wou dat ik veel voor hen zou bidden, omdat er tegenwoordig zo weinig voor hen wordt gebeden in deze gelovige wereld. Het is maar een klein, trouw gezelschap dat nog de moeite neemt om voor de doden te bidden.'
-
'In het begin was ik verbaasd...
dat ik zoveel dingen zag, bijvoorbeeld zovele standbeelden die tot leven kwamen en die bewogen alsof het mensen van vlees en bloed waren. Eens zag ik zelfs het beeld van St. Theresia van Lisieux in de kerk van St. Rufus zijn plek verlaten en de Moeder Gods de hand schudden...
Toen ik het niet meer voor mezelf kon houden, vroeg ik mijn geestelijke vader Padre Pio: Waarom zie ik zulke ongelooflijke dingen? - hij antwoordde: Vraag je dat nog steeds? Weet je niet dat je alles kunt zien met je ziel?
En ook Jezus zei me: Ik heb je de genade gegeven om alles met je ziel te zien.'
'Dus ik zie dode mensen...
maar ik kan niet met ze praten en heb geen macht over ze.
Maar arme zielen hebben een gebarentaal die ik heel snel heb geleerd. Als er iets ergs aankomt, waarschuwen ze me, dat zie ik aan hun strenge blik. Als ik ziek ben, troosten ze me. Ze komen op de sprei zitten, of op mijn hand, dan voel ik ze ook fysiek, als een kuikentje. Als ze gezegend worden, verheugen ze zich zeer en fleuren op.
Ik zie dingen die op mij of op andere mensen afkomen op foto's. Toen mijn man met zijn kleindochtertje een scootertocht wilde maken, waarschuwden de arme zielen me: ze lieten me een foto zien van een kind dat door de lucht vliegt en op een weide belandt. Zo kon ik die rit met de scooter voorkomen.'
-
'De arme zielen zijn heiligen in zuivering.
Het heiligingsproces begint op aarde als de ziel er klaar voor is. Het gaat verder in het vagevuur, waar alle resterende zonden moeten worden verzoend. En het vindt zijn voltooiing met de tenhemelopneming.
Arme zielen zijn zo afhankelijk van onze hulp dat ze a.h.w. dorst hebben. Als wij bidden, helpt het hen die dorst te lessen, vergelijkbaar met meer dan een kopje water op aarde. Als we hun kwelling maar konden herkennen, dan zouden we geschokt zijn!
Het is heel liefdevol bedoeld van mensen als ze de graven van familieleden op de mooiste manier willen versieren, maar het dode lichaam heeft er niets aan, het ontbindt en valt uit elkaar. Arme zielen hebben onze hulp nodig door middel van gebeden! Door opgedragen missen en verstervingen, m.a.w. door offers.
Aangezien God rechtvaardig is, kan Hij niet meer missen aan een ziel schenken dan die ziel zelf in het leven eucharistievieringen waard achtte. Dus als iemand alleen op zondag naar de kerk ging, dan krijgt hij maar één heilige mis per zeven dagen.'
'Een vrouw zei: Ik ben niet bang om dood te gaan, want ik heb genoeg geld ingelegd voor de misoffers, zodat ik niet lang hoef te lijden'... Wie alleen op feestdagen naar de kerk ging... zal zeer verrast zijn!
Het is belangrijk voor zulke mensen...
de Rozenkrans te bidden, vooral het Kroontje van zr. Faustina.
Als God ziet dat wij willen helpen, dan heeft Hij medelijden met de gekwelde ziel en helpt haar - al was het maar uit liefde voor het gebed.'
-
'Hoe ik wist dat het goede geesten waren, die ik zag?
Het was zo: als ik 's avonds de rozenkrans bad, leek mijn gebedsruimte vol wolken, net zoals een wasruimte er vroeger uitzag - helemaal vol mist. Mijn constante besprenkeling met wijwater was nutteloos. Integendeel, de mist werd nog dikker.
In mijn nood belde ik mijn geestelijke leidsman en vertelde hem wat ik meemaakte. Ik vertelde hem dat ik wijwater bleef sprenkelen, maar dat de mist alleen maar dikker werd. Hij luisterde naar alles en beloofde met me te bidden.
Na een tijdje belde ik hem opnieuw, omdat ik de zaak niet alleen aankon. Hij luisterde en zei toen: Het zouden arme zielen kunnen zijn! Het duurde niet lang voordat die mist in gezichten veranderde. Overal waar ik in het donker keek, zag ik deze witte gezichten, net als menselijke gezichten...'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten