In de eerste dagen na haar begrafenis...
werden de medezusters die bij Catharina's graf kwamen bidden, verrast door de geur van bloemen en kruiden die er hing, terwijl er niets groeide op die begraafplaats, dus de enige bron kon alleen het lichaam van de heilige zelf zijn.
Er werd een ongebruikelijk besluit genomen:
om zeker te zijn, zou men haar opgraven!
En achttien dagen na haar dood...
trof men het inderdaad, aldus de ooggetuigen, ongeschonden aan:
een "corpo incorroto"... incorrupt lichaam...
op geen enkele wijze al vergaan!
De nonnen hadden gelijk:
de heerlijke geur verspreidde zich en kwam uit haar lichaam.
En hij verspreidde zich later doorheen het hele klooster
en trok uiteraard parochianen en vele anderen aan.
Er werd daarom besloten
om dit onsterfelijke lichaam (toen nog niet zo donker amberkleurig als vandaag) op elke 9e maart, haar sterfdag, door de tralies aan bezoekers te laten zien. Twaalf jaar later werd zij - net als Maria in haar aspect van Sedes Sapientia, Bron der Wijsheid - permanent op een troon geplaatst, waardoor de verering... nog toenam!
Tot op heden zit (!!) het lichaam van Sint-Catharina de Vigri op een vergulde troon achter glas, omringd door de altviool waarop ze zo graag speelde, het brevier waarin ze haar miniaturen tekende, en enkele van de schilderijen die nog van haar bewaard zijn gebleven.
Want niet alleen fungeert zij als bron, als 'Zetel', van wijsheid...
Ze werd tegelijk ook beschermheilige van alle kunstenaars!
Haar lichaam zou geen enkele behandeling hebben ondergaan!
Alleen de vingers werden gedeeltelijk bedekt met was, om de schade te herstellen die ze hadden opgelopen door contact met de handen van gelovigen toen het lichaam nog vrijelijk (niet achter glas) werd tentoongesteld.
Meer dan zeventig jaar lang groeiden in het begin nog haar nagels en hoofdhaar aan, als die van een levend persoon, en die werden dan ook regelmatig bijgeknipt. Dat gebeurt nu niet meer.
Maar het lichaam, vandaag gekleed in een modern clarissenhabijt dat verschilt van het habijt uit de tijd van de heilige zelf, scheidt nog wel een heldere vloeistof af die van tijd tot tijd de gewaden opnieuw doordrenkt. Waardoor de nonnen die dan telkens weer moeten verwisselen.
Vertellen zij althans de bezoekers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten