'Inmiddels zelf auteur van verschillende boeken:
Ni Grec ni Juif, Vrai drame d'André Gide,
Rome ou La mort...
In elk van deze boeken bekeek Schwob mensen, dingen en gevoelens met een zelfgenoegzame blik, zonder zijn egocentrisme te overwinnen.
In werkelijkheid was hij, toegevend aan overmatige eigenliefde, niet in staat zichzelf te vergeten. Bovendien wist hij dat beter dan wie ook en leed daaronder, omdat zijn egocentrisme alleen maar de vlammen van zijn angst en ontevredenheid aanwakkerde.
Om uiteindelijk toch tot de Doop te komen, was een lange reeks van omstandigheden nodig waarin de waarheid, hoewel die hem steeds ontging, nooit ophield hem te achtervolgen. Het vereiste Genade, en ook de gebeden van degenen die medelijden met hem hadden, temidden van zijn "lange, blinde, pijnlijke angst."
Tegen de zomer van 1926 (31j.)
was René Schwobs fysieke toestand verslechterd, en werd hij teruggestuurd naar Frankrijk.
Onderweg liep hij een extreem virulente pleuritis op, waardoor zijn leven in gevaar kwam.
Nu voelde hij de fysieke gewaarwording van zijn verdoemenis;
hij, die nog niet had nagedacht over zijn verlossing, of over zonde,
overwoog nu opnieuw, ernstiger, zich te laten dopen.
In Colombo (Sri Lanka, toen Brits) werd een priester aan boord geroepen.
Schwab vertelt: "Deze voortreffelijke apostel legde me uit dat ik lang niet zo ziek was als ik me had voorgesteld (hoewel ik op mijn dieptepunt zat, en de dokters zeiden dat er geen hoop meer was). En dat ik in Frankrijk alle tijd zou hebben om de vereiste instructie te ontvangen."
Voordat René Shanghai had verlaten,
had de moeder-overste van het ziekenhuis hem een kleine wondermedaille meegegeven.
Door die te aanvaarden, had hij zich tegenover haar gecommitteerd
om christen te worden, mits hij beter zou worden.
Hij herstelde inderdaad, keerde terug naar Frankrijk
en stuitte daar... op weer nieuwe obstakels.
Maar nu kon niets hem meer tegenhouden.
Hij wílde christen worden.
Hij zei:
"Als ik nu streef naar het christelijk ideaal, dan is dat omdat niks mij vreemder is...
Ik heb de katholieke principes gekozen omdat ze mij het meest doeltreffend lijken,
en het katholieke ideaal omdat het het meest veeleisende is.'"
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten