'In 1962, 43 jaar oud,
keerde Afif terug naar Libanon,
en besloot het evangelische leven te leiden temidden van zijn moslimbroeders.
Pater Fayoum, de overste van de Kleine Broeders van Jezus, raadde hem aan zich aan te sluiten bij het aartsbisdom Beiroet, en dat deed hij. Hij werd al snel tot maronitisch priester gewijd door de handoplegging van bisschop Ignatius Ziadeh, die hem toestond zijn seculiere burgerkleding te behouden, in de OLV van Ain Saadeh-kerk op 23 februari 1962.
Pater Afif doceerde filosofie en islamitisch denken
aan de (openbare) Libanese Universiteit en de (jezuïeten) Universiteit van St.-Jozef.
In 1964
stichtte hij het "Huis van de Goddelijke Voorzienigheid voor Dakloze Kinderen"
in de stad Fanar, vlakbij Beiroet.
Een instelling met internen en externen,
die zich toelegde op humaniora en beroepsopleiding voor jongeren.
Het domineerde het grootste deel van zijn activiteiten tot aan zijn dood.
In 1977,
na het uitbreken van de Libanese Burgeroorlog en de verslechtering van de sociale omstandigheden in het land, richtte hij een afdeling van zijn organisatie op in de stad Tebnine in het zuiden.
In 1986 overleefde hij een moordaanslag binnen zijn organisatie in Tebnine, toen een jongeman hem (met een geluiddemper) neerschoot en vluchtte.
Zijn werk in het zuiden is sindsdien stopgezet, maar zijn organisatie in de stad Fanar is, zelfs na zijn dood, doorgegaan en wordt nu geleid door een raad van seculiere figuren.
Afif Osseiran overleed op 3 augustus 1988 in Beiroet aan een longembolie.
Hij werd begraven op de begraafplaats "Beit El Kahen" (Huis van de Priesters) in Kafra-Ain Saadeh.
Ondanks de verdeeldheid in het land en de onstabiele veiligheidssituatie weigerde Adel Osseiran, die jarenlang parlementsvoorzitter was geweest en al op leeftijd was, zijn lichaam naar de begrafenis te begeleiden.'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten