'In Sidon maakte Afif, een jongeman,
kennis met jonge buitenlanders die behoorden tot een kloostergemeenschap genaamd de Kleine Broeders van Jezus, gesticht onder invloed van de Franse heilige Charles de Foucauld, die aan het begin van de twintigste eeuw als kluizenaar in de zuidelijke Algerijnse Sahara leefde.
In 1954 besloot hij zich bij deze broeders aan te sluiten en woonde met hen in Algerije en vervolgens in Frankrijk, waar hij zijn theologische studie voltooide.
Later woonde hij met de broeders in Iran, waar hij Perzisch leerde en promoveerde in de Perzische literatuur aan de Universiteit van Teheran. Zijn proefschrift concentreerde zich op het leven en denken van de mysticus en filosoof Ain al-Qudat al-Hamadhani, die in de twaalfde eeuw na Chr. op 33-jarige leeftijd stierf aan het kruis.
Hij woonde ook bij sufi's in Iran, Afghanistan en Pakistan. De Opperste Raad van de Broeders zag echter dat Afif een bijzondere roeping had die hij liever wilde behouden, dus keerde hij in 1962 terug naar Libanon.
Pater Afif:
"Daar in Iran had ik dezelfde ervaring met de armen, waar ik echt als broeder werd verwelkomd. In Afghanistan, onder de armen... Omdat ik de Koran kende, wilden sommigen me aanraken en mijn kleren afnemen voor een zegen. Ik zei dan tegen hen: 'Maar ik ben een christen.' Mijn christen-zijn werd beschouwd als een mysterie... En wat een Mysterie is het, werkelijk, om tot Christus te worden aangetrokken!"'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten