In elk menselijk wezen zijn er drie fysionomieën.
Waarvan er twee bekend zijn.
1
De fysionomie van het gelaat is voor iedereen zichtbaar.
We zien ieders gezicht, gemaakt naar hetzelfde model...
maar toch zijn ze allemaal verschillend van elkaar.
2
We zien minder duidelijk de interne fysionomie van de mens.
Dat wil zeggen die van de ziel, het temperament, het karakter, de intelligentie, enz.
3
Dan is er de nog innerlijker fysionomie van de ziel.
Dat wil zeggen die van haar bovennatuurlijke leven of dood.
Deze derde fysionomie wordt door zeer weinigen waargenomen.
De ziel, doordrongen van goddelijke genade gekleed in haar sneeuwwitte bruidsjurk, is wonderbaarlijk. Deze pracht wordt door God gezien, omdat het een deel van Hem is. Sommige zeer gevorderde zielen in het leven van Genade, d.w.z. van volmaaktheid, vangen er ook een glimp van op.
Maar zoals de lichamelijke gelaatstrekken niet hetzelfde zijn...
zo zijn ook de innerlijke gelaatstrekken niet hetzelfde, d.w.z. de karakters van mensen...
noch zijn de bovennatuurlijke gelaatstrekken hetzelfde.
Ziedaar de drie fysionomieën: die van het lichaam, die van de ziel en die van de gratie, de genade.
Genade is het goddelijke leven van zielen.
Maar Ik ben Liefde...
daarom is genade is de Liefde van God gedeeld met de zielen.
Elke ziel in staat van genade...
heeft Mijn Liefde in zich...
met een verschillende intensiteit van schittering...
omdat Mijn Liefde in iedere ziel anders is.
Je kunt een beetje, poco poco, liefhebben.
Je kunt voldoende liefhebben, je kunt heel veel liefhebben.
En je kunt op diverse manieren liefhebben.
Wie daarentegen niet liefheeft, is in de dood.
Hij heeft geen innerlijk licht in zich.
Het is het grootste ongeluk.
Want voor de ziel die niet de liefde vindt die haar bij de doop is ingeprent...
is het de eeuwige dood, de hel.
Ja, zeg dit woord hardop: de hel.
Waar bijna niemand meer in gelooft!
Je kunt genoeg liefhebben, je kunt veel liefhebben, maar altijd met je ziel.
Je kunt ook liefhebben met je zintuigen, zoals in de huwelijksliefde, die kuise en heilige liefde is als ze goed en op de juiste manier wordt geleid.
Zonder sensualiteit, kun je van binnen en van buiten veel liefhebben. Het is de liefde van de onschuldigen, het is de liefde van de reinen, het is de liefde van engelen, het is de liefde van de eerste ouders vóór de zondeval.
Het kind dat zijn moeder liefdevol omhelst, sluit alle klefheid uit in zijn pure liefde.
De zuivere en kuise ziel...
verzonken in de liefde van God en van de naaste...
en die het Gebod van de Liefde tot Wet van haar leven heeft gemaakt...
is niet in staat de liefde in zich te houden.
Die explodeert, zelfs in de materie die haar gevangen houdt...
en moet uitzetten, zoals op natuurlijke wijze licht en warmte zich verspreiden uit de vlam.
Deze sterke, pure, onschuldige liefde wordt slechts door weinig zielen begrepen.
Dat is de reden waarom de weinige gelukkigen die het hebben, haar vaak moeten onderdrukken...
niet zelden omdat ze een reden tot schandaal zou kunnen zijn.
Zeer weinig godgewijde zielen bereiken deze volheid van liefde.
Maar aangezien de ziel van liefde altijd lijden is...
zie, soms door haar om een goed reden te onderdrukken, ze voedt haar in grotere mate...
zodat de ziel van de liefde er sterker uit komt, die precies lijden is.
Wie zo liefheeft...
voelt de prikkels van de zintuigen niet.
Bovendien kan het een vergissing zijn om de natuurlijke loop van de bovennatuurlijke liefde te willen stoppen om ongerechtvaardigde redenen van menselijk opzicht.
Zoals bij de eerste christenen, die elkaar begroetten met een kus, zelfs mensen van verschillend geslacht. Daar werd niets onbehoorlijks van afgeleid, want ze waren kuis en zuiver.
> Maar Heer, in deze wereld van ons, in de wereld van vandaag, waar ondeugd, bederf, obsceniteit en onreinheid de boventoon voeren, acht Gij deze leer niet gevaarlijk?
> Neen, Mijn zoon.
Mijn Woord is het levende Woord.
Het is het Woord dat niet verandert met de veranderingen van de omstandigheden en de gewoonten van mensen.
Mijn Woord is als een lichtstraal die het slijk raakt, het verlicht, maar er niet door besmet wordt.
Als dit vandaag niet wordt begrepen, dan zal het morgen zijn, in mijn Kerk geregenereerd tot nieuw leven en pracht.
Ik zegen je zoals altijd.
Onthoud al wat je vandaag hebt geschreven.
Voor jou en voor zovele zielen is het belangrijk.
Hou van me. Vergeet niet wat ik zo vaak van je vraag.
[17.11.75]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten