vrijdag 3 oktober 2025
thérèses kleine weg 3
EERSTE BOODSCHAP van PAUS LEO XIV
aan de BISSCHOPPEN van FRANKRIJK
(28 mei 2025, 20d. na zijn verkiezing)
"Ik ben blij dat ik mij voor het eerst tot u mag richten, herders van de Kerk van Frankrijk en, via u, tot al uw gelovigen, nu in mei van dit jaar de 100e verjaardag wordt gevierd van de heiligverklaring van drie heiligen die uw land, door Gods genade, aan de universele Kerk heeft geschonken: op 31 mei de heiligen Jean Eudes en Jean-Marie Vianney, en eerder al, op 17 mei, de heilige Thérèse van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn.
Door hen tot eer van de altaren te verheffen, wilde mijn voorganger Pius XI hen aan het volk van God presenteren als leermeesters om naar te luisteren, als voorbeelden om na te volgen, en als krachtige steunpilaren om tot te bidden en te aanroepen. De omvang van de uitdagingen waarmee de Kerk van Frankrijk zich een eeuw later geconfronteerd ziet, en de nog steeds zeer relevante relevantie van haar drie heiligheidsfiguren in het zich uiteenzetten daarmee, dwingt mij u uit te nodigen om bijzondere aandacht te schenken aan deze verjaardag.
In deze korte boodschap wil ik slechts één spirituele eigenschap benadrukken die Johannes Eudes, Johannes Maria Vianney en Theresia gemeen hebben, en die zij op een zeer betekenisvolle en aantrekkelijke manier presenteren aan de mannen en vrouwen van vandaag: zij hadden Jezus zonder voorbehoud lief op een eenvoudige, sterke en authentieke manier; zij ervoeren Zijn goedheid en tederheid in een bijzondere dagelijkse nabijheid, en zij getuigden daarvan in een bewonderenswaardige missionaire impuls.
Wijlen paus Franciscus liet ons, als een soort testament, een prachtige encycliek over het Heilig Hart na, waarin hij stelt: "Een rivier die nooit opraakt, die nooit vergaat, die zich telkens weer aanbiedt aan hen die willen liefhebben, blijft ontspringen uit de Wond in Christus' Zijde. Alleen Zijn Liefde zal een nieuwe mensheid mogelijk maken"... [Dilexit nos, nr. 219]
Er kon geen mooier en eenvoudiger programma van evangelisatie en missie voor uw land zijn: iederéén de liefde, tederheid en voorliefde laten ontdekken die Jezus voor ze heeft, tot het punt dat je leven wordt veranderd.
En in dit opzicht zijn onze drie heiligen zeker meesters, wier leven en leer ik u uitnodig voortdurend bekend en gewaardeerd te maken bij het volk van God. Was Sint Jean Eudes niet de eerste die de liturgische eredienst van de Harten van Jezus en Maria vierde? Was Sint Jean-Marie Vianney niet de priester die zich hartstochtelijk aan zijn ambt wijdde en verklaarde: "Het priesterschap is de Liefde van het hart van Jezus"?
En is ten slotte Sint Thérèse van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn niet dé grote Doctora in de Scientia Amoris die onze wereld nodig heeft? Zij die op elk moment van haar leven de Naam van Jezus 'ademde', met spontaneïteit en frisheid. En die de kleintjes een 'heel makkelijke' manier leerde om er toegang toe te krijgen?"
[bron]
donderdag 2 oktober 2025
thérèses kleine weg 2
lééft zij nog, als kerklerares?
leeft haar Carmel nog, in Lisieux?
ként men haar nog, haar mooie 'kleine weg'...
precies 100 jaar na haar heiligverklaring in 1925 !
buiten Lisieux? buiten Frankrijk?
elders in de wereld?
?
bij de twee jaar durende vieringen sinds 2023
(150 j. waren we dan, na haar geboorte in 1873)
deed paus Franciscus nog een oproep:
zorg dat men haar niet vergeet !
-doctor ecclesiae sinds 1997-
wórdt daar goed voor gezorgd?
herhaalde paus Leo nogmaals
- n.a.v. haar feestdag gister -
deze boodschap ?
woensdag 1 oktober 2025
zondag 28 september 2025
edward james 4
THE GARDENER WHO SAW GOD
"Romantiek, humor, fantasie, filosofie en pure schoonheid, culminerend in een apocalyptisch hoofdstuk met de majesteit en kracht van een schilderij van Blake, vullen de pagina's van dit verbazingwekkende en briljant geschreven boek.
Het is het verhaal van Joseph Smith, de jonge hoofdhovenier van een groot Engels landgoed, die er niet in is geslaagd de eerste prijs te winnen op een bloemententoonstelling in Londen... voor het eerst een symfonie van Beethoven hoort, naar huis gaat met de knorrige oude huishoudster van het statige landhuis, de middernachtelijke uren doorbrengt met dwalen door de sombere gangen van het grote huis... en, vlak voor zonsopgang, met emoties gevormd door de - voor hem - overweldigende gebeurtenissen van die dag, God ziet... en met Hem spreekt... te midden van de bloemen van zijn geliefde tuin.
Maar deze summiere schets geeft niet eens de werkelijke betekenis van het boek weer. Dit is, in zeer duidelijke zin, een 'testament voor modernen'. Door de heldere blik en ongekunstelde maar scherpzinnige geest van de tuinier, ziet de lezer de futiliteit, nutteloosheid en absurditeit van een groot deel van de moderne samenleving. En krijgt hij een glimp te zien van wat het leven zou kunnen en moeten zijn.
Noch 'religieus', noch 'filosofisch' in welke orthodoxe zin ook, is De Tuinier Die God Zag zowel inspirerend, als tot nadenken stemmend. Een boek waarvan de kracht hoofdstuk na hoofdstuk toeneemt, en waarvan het lezen een échte en unieke ervaring is."
[bron]
edward james 3
"Alle creatieve mensen werken
vanuit een onderbewustzijn
naar buiten.
En intellectuelen werken
vanuit hun intellect
naar binnen."
"Kijk, ik ben helemaal geen intellectueel.
Sterker nog, de meeste intellectuelen
hebben een hekel aan me.
Ze beseffen allemaal
dat ik niet een van hen ben.
En zijn behoorlijk gemeen."
"Voor hen ben ik een soort van overgroeid kind.
En ik probeer altijd, nu ik oud ben, te zeggen:
"Ben in mijn tweede jeugd,
neem me niet kwalijk."
Maar dat is natuurlijk niet helemaal waar.
Want mijn eerste jeugd ben ik
nooit ontgroeid."
zaterdag 27 september 2025
leonora carrington
met dank aan
!!
-The Love that moves the Sun (L. Carrington)-
laatste vers uit het Paradijs
en uit de Goddelijke Komedie
van Dante Alighieri...
-The Giantess-
vrijdag 26 september 2025
edward james 1
I have seen such beauty as one man has seldom seen;
therefore will I be grateful to die in this little room,
surrounded by the forests, the great green gloom
of trees my only gloom – and the sound, the sound of green.
Here amid the warmth of the rain, what might have been
is resolved into the tenderness of a tall doom
who says: 'You did your best, rest' – and after you the bloom
of what you loved and planted still will whisper what you mean.
And the ghosts of the birds I loved, will attend me each a friend;
like them shall I have flown beyond the realm of words.
You, through the trees, shall hear them, long after the end
calling me beyond the river. For the cries of birds
continue, as – defended by the cortege of their wings –
my soul among strange silences yet sings.
-Edward James-
[wiki]
donderdag 25 september 2025
caterina vigri 7
De heilige Catharina van Bologna willen we echter vooral onthouden
omdat zij bekend staat als de "beschermheilige van de kunsten".
-Catharina aan schrijftafel (G. Zanotti)-
Ongetwijfeld is die titel haar niet zomaar toegekend, destijds.
niet makkelijk zomaar wat terug te vinden.
Veel is in de loop der tijden niet alleen verloren gegaan,
maar ongetwijfeld ook met opzet vernietigd.
Napoleon roofde een en ander...
van het klooster werd een kazerne gemaakt...
muurschilderingen zijn vernietigd door brand...
of door bombardementen in de Tweede Wereldoorlog...
Jammer!
In 2024 werd in het Museo Civico Medievale in Bologna
de conferentie "Caterina Vigri, de Heilige van Bologna" georganiseerd.
Maar catalogus, noch beeldmateriaal, noch video's zijn daarvan terug te vinden.
Jammer!
-Catharina's eigen altviool-
-van Catharina? of van Bellini?-
Bovenstaand filmpje - in het Italiaans - is de enige bron
die af en toe een glimp laat zien van wat ze misschien zoal heeft gemaakt:
Madonna's met Kind, het Jezuskind zelf, de gekruisigde Christus...
en Christus vallend onder het kruis, waren voortdurend het hoofdonderwerp.
Catharina zou nog altviool gespeeld hebben op haar sterfbed.
En haar (en hun) zingen altijd met de viool hebben begeleid.
Is het eraan toegegaan, even verfijnd, als bij Hildegard?
De abdis van benedictinessen in het Duitse Bingen,
bijna driehonderd jaar vóór Catharina al...
"Catharina was een kunstenares die een esthetische filosofie ontwikkelde, een zeldzame prestatie voor die tijd. Ze legde uit dat religieuze kunst, hoewel tijdrovend, diende om 'de toewijding aan zichzelf en anderen te vergroten'"...
Lees je op de Italiaanse wikipediabladzijde...
Mooi en verzachtend is wat je in het filmpje ziet in elk geval !
Heel mooi zelfs !
Kijk zelf maar...
[bron]
caterina vigri 6
-H. Catharina en de zielen in het vagevuur (Marcantonio Franceschini)-
'Catharina had een bijzonder intens gebedsleven.
En zoals zovele kloosterlingen en heiligen bad zij o.m. voor zielen in het vagevuur.
Maar...
ze beval haar medezusters ook stellig aan om...
net zoals ze zelf deed, dézen op hun beurt om intercessie te verzoeken!
Ze beweerde dat zijzelf nooit iets aan vagevuurzielen had gevraagd zónder iets te ontvangen.
Sterker nog, ze zei dat haar vaak vergeefs werd gegeven wat ze aan heiligen vroeg.
-executie (Giulio Morina)-
Op een dag werd in het klooster het verhaal verteld
van een ter dood veroordeelde die na zijn veroordeling bleef godslasteren
en zelfs om tussenkomst van de duivel riep.
Daarop besloot Catharina voor het Allerheiligste Sacrament te bidden,
en voor deze man bekering af te smeken.
Terwijl ze nog aan het bidden was...
hoorde ze al deze woorden komen uit het Tabernakel:
"Dat kan Ik jou niet weigeren. Ik wil dat deze ziel gered wordt!"
Meteen daarna schreef ze brieven aan deze gevangene,
waarin ze hem vertelde wat hij precies moest doen
om zich voor te bereiden op zijn terechtstelling.
En de man bekeerde zich inderdaad,
en stierf, naar men haar later vertelde, tijdens de executie
met enkel nog de naam van Jezus op de lippen.
Geen duivel meer, geen godslastering...'
[bron]
caterina vigri 5
Vele gelovigen hebben Catharina's ongeschonden lichaam bezocht.
Sommigen van hen inmiddels ook zelf heiligen geworden:
H. Thérèse van Lisieux, H. Don Bosco, H. Leopold Mandić...
Koningin Isabella van (het toen nog koninkrijk) Napels
liet na haar bezoek haar kroon achter, aan de voeten van Catharina.
Een kopie daarvan is in het heiligdom nog steeds te zien.
Want het origineel... is geroofd door Napoleon.
Talrijke gebeden werden verhoord,
talrijke wonderen vonden plaats.
Tot en met een verrijzenis...
van drie gestorven kinderen.
Maar ook vóór Catharina's overlijden al...
waren er vele wonderbaarlijke genezingen en opmerkelijke visioenen.
Toen ze Catharina ontsloeg om overste te worden in het nieuwe klooster in Bologna,
zei de abdis van Ferrara dan ook niet voor niks tegen de autoriteiten van die stad:
"Weet dat ik jullie een tweede Heilige Clara meegeef!"
-paneel Jezuskind (H. Catharina van B.)-
Een zekere kerstavond bijvoorbeeld,
toen Catharina haar overste had gevraagd of ze tijdens de nacht een wake mocht houden,
verscheen, terwijl zij het Ave Maria bad, de Maagd Maria plots voor haar,
en gaf haar het Jezuskind in de armen.
En Catharina schilderde Hem daarna...
precies zoals ze Hem die nacht gezien had.
In de tijd dat ze nog portierster was aan de kloosterpoort in Ferrara,
zou ze dan weer vaak bezocht zijn door een 'pelgrim'.
Die haar altijd andere verhalen vertelde,
over de plaatsen in het Heilige Land
alsof hij er zelf had gewoond.
De laatste keer dat hij haar ontmoette bij de poort,
liet hij haar een kopje en een schaaltje achter,
waaruit het kind Jezus zou hebben gegeten.
Dat schaaltje wordt nu bewaard in Bologna.
Het kopje nog steeds in Ferrara.
Want later, door een visioen dat ze kreeg,
vernam Catharina dat deze pelgrim Sint-Jozef was geweest.
En ook deze beide voorwerpen verspreidden toen...
een bijzondere geur!
-Afgehakte voet (Morina)-
Heel bekend is ook de wonderbaarlijke genezing van een medezuster.
Die op een dag in de tuin aan het werk was, schoffelde en hakte...
en per ongeluk haar eigen voet volledig afsloeg.
Dus werd Catharina erbij geroepen!
Zij nam de voet, maakte een kruisteken,
en zette hem gewoon weer vast.
Genezen!
Of nog, het wonder van het brood!
Catharina bakte regelmatig brood voor de kloosterlingen.
Net had ze het geknede deeg in de oven gezet, of ze hoorde de bel luiden:
pater Francesco di Sarteano was in het klooster aangekomen, om er te preken.
Catharina maakte andermaal het kruisteken, zei tot het brood: "Ik laat je over aan mijn Jezus"...
en ging luisteren naar de preek, die vier uur duurde...
Het brood had dus, bij terugkeer, verbrand moeten zijn.
Maar in plaats daarvan was het klaar om gegeten te worden, en geenszins verbrand.
Dit wonder werd verderverteld als het "wonder van gehoorzaamheid"...
-Verschijning van Thomas Becket (Giulio Morina)-
Dag en nacht ging Catharina door met bidden,
en dit putte haar fysiek uit.
Ze kon niet meer...
Toen verscheen haar de heilige aartsbisschop Thomas Becket.
Hij liet haar zien dat ze minder moest bidden, en meer moest rusten,
zodat haar lichaam het noodzakelijke evenwicht kon bewaren
om het intense gebedsleven dat ze wilde leiden
ook vól te houden.
caterina vigri 4
In de eerste dagen na haar begrafenis...
werden de medezusters die bij Catharina's graf kwamen bidden, verrast door de geur van bloemen en kruiden die er hing, terwijl er niets groeide op die begraafplaats, dus de enige bron kon alleen het lichaam van de heilige zelf zijn.
Er werd een ongebruikelijk besluit genomen:
om zeker te zijn, zou men haar opgraven!
En achttien dagen na haar dood...
trof men het inderdaad, aldus de ooggetuigen, ongeschonden aan:
een "corpo incorroto"... incorrupt lichaam...
op geen enkele wijze al vergaan!
De nonnen hadden gelijk:
de heerlijke geur verspreidde zich en kwam uit haar lichaam.
En hij verspreidde zich later doorheen het hele klooster
en trok uiteraard parochianen en vele anderen aan.
Er werd daarom besloten
om dit onsterfelijke lichaam (toen nog niet zo donker amberkleurig als vandaag) op elke 9e maart, haar sterfdag, door de tralies aan bezoekers te laten zien. Twaalf jaar later werd zij - net als Maria in haar aspect van Sedes Sapientia, Bron der Wijsheid - permanent op een troon geplaatst, waardoor de verering... nog toenam!
Tot op heden zit (!!) het lichaam van Sint-Catharina de Vigri op een vergulde troon achter glas, omringd door de altviool waarop ze zo graag speelde, het brevier waarin ze haar miniaturen tekende, en enkele van de schilderijen die nog van haar bewaard zijn gebleven.
Want niet alleen fungeert zij als bron, als 'Zetel', van wijsheid...
Ze werd tegelijk ook beschermheilige van alle kunstenaars!
-processie in Gallo (It.)-
Haar lichaam zou geen enkele behandeling hebben ondergaan!
Alleen de vingers werden gedeeltelijk bedekt met was, om de schade te herstellen die ze hadden opgelopen door contact met de handen van gelovigen toen het lichaam nog vrijelijk (niet achter glas) werd tentoongesteld.
Meer dan zeventig jaar lang groeiden in het begin nog haar nagels en hoofdhaar aan, als die van een levend persoon, en die werden dan ook regelmatig bijgeknipt. Dat gebeurt nu niet meer.
Maar het lichaam, vandaag gekleed in een modern clarissenhabijt dat verschilt van het habijt uit de tijd van de heilige zelf, scheidt nog wel een heldere vloeistof af die van tijd tot tijd de gewaden opnieuw doordrenkt. Waardoor de nonnen die dan telkens weer moeten verwisselen.
Vertellen zij althans de bezoekers.
Abonneren op:
Posts (Atom)