Samuel Longfellow
de auteur achter het lied "O God of Love"...
werd op 18 juni 1819 geboren in Portland, Maine.
Als jongste kind
van advocaat en congreslid Stephen Longfellow en zijn vrouw Zilpah Wadsworth,
ging Samuel naar de Portland Academy, waar ook zijn oudere broers en zussen les kregen.
Uit zijn jeugdbrieven en dagboek blijkt dat hij al op jonge leeftijd aanleg had
voor literatuur, kunst en vreemde talen.
Samuel ging naar Harvard College,
waar zijn 12j. oudere broer - de beroemde schrijver - Henry lesgaf.
Hij volgde Henry's Duitse lessen, waarin hij Faust vertaalde,
en daarnaast kernvakken zoals retorica en wiskunde.
Zijn andere talen waren Frans en Italiaans.
Na een korte periode
als docent aan een kleine thuisschool in de buurt van Elkridge, Maryland,
ging Samuel in 1839 naar de Harvard Divinity School,
een epicentrum van de Transcendentale Beweging
die een diepe impact zou hebben op zijn benadering van religie.
Tijdens een pauze van zijn studie aan Harvard
was hij van 1843 tot 1844 huisleraar voor de kinderen
van de Amerikaanse consul Charles Dabney
op het eiland Fayal op de Azoren.
Na zijn terugkeer in de VS hervatte Longfellow zijn theologische studies
en woonde van 1845 tot begin 1847 bij zijn broer Henry,
diens vrouw Fanny en hun groeiende gezin
in het Craigie House aan Brattle Street.
Samuels eerste ambt als predikant was drie maanden in West Cambridge (Arlington), gevolgd door functies in Fall River, Massachusetts, en vervolgens in 1853 in Brooklyn, New York.
Aanvankelijk waardeerde hij de intellectuele sympathie van zijn parochianen in Brooklyn, die hem aanmoedigden in zijn 'vrije' religieuze gedachtegoed, dat de rol van formele religie minder benadrukte.
Hij stak zijn abolitionistische opvattingen niet onder stoelen of banken. Maar preken waarin hij John Brown na de overval op Harper's Ferry afschilderde als een moedige martelaar, leidden tot protest.
Samuel was tevens een pacifist en een voorvechter van vrouwenrechten...
In 1860 verliet hij zijn ambt in Brooklyn om opnieuw naar Europa te reizen.
Een groot deel van de jaren 1860 en 1870
bracht Longfellow door met het geven van preken
in verschillende parochies waar de vaste predikant afwezig was.
Het huis van zijn broer Henry in Cambridge
bleef dienen als zijn thuisbasis.
De Quaker-georiënteerde parochie van Germantown (PA) verwelkomde Samuel in 1878.
Met tegenzin gaf hij zijn taken daar op, na het overlijden van zijn broer in 1882, om te beginnen aan diens biografie: Life of Henry Wadsworth Longfellow.
Een groot deel van dit werk is geciteerd uit de dagboeken en correspondentie die in Henry's studeerkamer werden gevonden. Samuel verzamelde herinneringen en aanvullende fragmenten voor Final Memorials, dat werd gepubliceerd in 1887, en beide werken werden samengevoegd tot het driedelige Life...
Longfellow publiceerde daarnaast,
zowel in samenwerking met zijn collega Samuel Johnson als onafhankelijk,
verschillende hymnebundels, waarvan opnieuw vele bewerkingen waren van werk van anderen.
De correspondentie van Samuel Longfellow
en de relaties die hij in de loop van zijn leven opbouwde,
wijzen op de complexiteit van zijn ervaringen in liefde en vriendschap
in het New England van het midden en einde van de 19e eeuw.
Tijdens een bezoek aan Portland werd Samuel ziek
en werd opgenomen in het Maine General Hospital.
Hij overleed op 3 oktober 1892.
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten