'De jonge boerin Giannetta de' Vacchi was,
tijdens het verzamelen van vers gras voor haar konijnen,
niet alleen, zoals altijd, neergeknield om het Angelus te reciteren.
Ze bad en huilde ook vanwege haar moeilijke leven.
Haar man, Francesco Varoli, gedesillusioneerd door zijn ellendige leven als boer,
was overgegaan op drank en slecht gezelschap;
nog maar enkele jaren getrouwd, hadden ze nog geen kind gekregen,
en sinds kort mishandelde haar man haar ook.
Plots werd Giannetta dan verblind door dat grote licht.
En niet zozeer dom en komisch, maar vooral bang stond ze op,
en stond op het punt te vluchten, toen uit dat licht de Madonna aan haar verscheen,
haar geruststellend over de verlossing van haar man
en haar uitnodigend om te knielen...
voor een belangrijke aankondiging.
Er was méér dan alleen die bron!
Giannetta moest de regering en het volk ervan overtuigen dat de oorlog moest eindigen,
dat de Venetianen vrede moesten sluiten met de Milanezen,
dat de verdeeldheid binnen de Kerk moest ophouden
en dat de Grieks-orthodoxen moesten terugkeren
naar de kerkelijke eenheid.
Ter bevéstiging van deze verschijning
liet de Madonna de afdruk van haar voeten achter op de plek waar ze de grond raakte,
en dáár ontsprong onmiddellijk een bron, die spoedig wonderbaarlijk zou blijken.
Zoals altijd
worden zulke hemelse boodschappen aan nederigen toevertrouwd.
Vrede in de oorlogen tussen Venetianen en Lombarden, twee katholieke volkeren.
Eenheid tussen Grieks-orthodoxen en rooms-katholieken.
Dat is wat Maria vroeg, eiste zelfs.
In latere verschijningen,
zoals La Salette in 1848, in Lourdes in 1858, in Fatima in 1917, enzovoort,
roept Onze-Lieve-Vrouw hiertoe telkens weer opnieuwe op.
En altijd gebruikt ze nederige herders of boeren,
die door hun eenvoud en zuiverheid van hart
waardig worden geacht om 'visionair' te zijn.
Net als eerder al, in Frankrijk, Jeanne d'Arc,
wordt nu ook in Italië de jonge Giannetta een 'zieneres',
en als zodanig de hoedster van de Boodschap van Maria.
Ze rent onmiddellijk naar haar familie en dorpsgenoten om haar visioen te vertellen,
wat de interesse van gelovigen wekt, maar ook het ongeloof van sceptici.
Eén van hen zal een dorre tak in het water van de bron gooien, en zie...
die tak werd onmiddellijk groen en begon te ontkiemen!
Giannetta, het boerenmeisje, overtuigde de lokale autoriteiten
om haar te vergezellen naar de hertog van Milaan, Filippo Maria Visconti,
om hem de wens van de Maagd over te brengen.
Vervolgens trokken ze naar de Venetiaanse Republiek,
onder leiding van doge Francesco Foscari.
De vredesinspanning was effectief!
Want de strijdende partijen tekenden in 1433 al een vredesverdrag,
terwijl de Milanese troepen werden teruggeroepen uit de pauselijke gebieden.
De taak om de oostelijke keizer, Johannes VIII Palaeologus, te overtuigen
om de Griekse Kerk te herenigen met de Kerk van Rome,
was moeizamer.
Een mozaïek in het huidige heiligdom
toont Johanna, in boerenkledij, voor de tronende keizer,
omringd door hoogwaardigheidsbekleders...
die hem een kruik water aanbiedt...
met water uit de wonderbaarlijke bron...
Ze was door de Venetianen met een galei-escorte naar Constantinopel begeleid...
De keizer raakte overtuigd...
en in 1438 keerden "de Grieken terug naar de Romeinse eenheid."
Paus Eugenius IV kondigde dit aan op het Concilie van Firenze in 1439.
Later keerden ook de Armeniërs en andere oosterlingen terug.'
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten