maar het wás oorspronkelijk geen vredeslied !
maar een slothymne, aan het eind van de dienst
of om te zingen bij afscheid, een uitvaart,
voor het slapengaan...
geschreven niet in 1861
maar zeven jaar eerder, in 1854,
door ene Samuel Longfellow
helemaal geen Wederdoper, maar een Transcendentalist
wier kerngeloof de inherente goedheid van mens en natuur is
Ralph Waldo Emerson, en Henry David Thoreau...
Frederik van Eeden bij ons...
Walden...
abolitionisten, pacifisten
voorvechters van vrouwenrechten
maar luísteren we
naar de oorspronkelijke tekst !
now while we sing our closing psalm
with reverent lips and glowing heart
may peace from out th’eternal calm
rest on our spirits as we part
may light to guide us ev’ry hour
from Thee, eternal Sun, descend
and strength from Thee, almighty Power
be with us now, and to the end !
*
terwijl we nu ons slotlied zingen
met eerbiedige lippen, en een gloeiend hart
moge de vrede, vanuit het eeuwige Kalme,
op onze geest rusten, terwijl we scheiden
moge Licht, om ons te leiden ieder uur,
van U neerdalen, eeuwige Zon,
en moge de Kracht van U, Almachtige,
bij ons zijn, nu, en tot 't einde !
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten