de Dag van Woede, díe dag...

-volledige versie-

-katafalk voor Victor Hugo

onder de Arc de Triomphe in Parijs

bij zijn begrafenis, 31 mei 1885-

DIES IRAE, DIES ILLA

De Dag van Woede, die Dag...

zal de wereld in as veranderen,

getuigen David en de Sibille.

Hoe groot zal de beving zijn,

wanneer de Rechter komen zal,

om alles streng te oordelen!

-met VH voor Victor Hugo-

Een trompet,

die een wonderlijk geluid verspreidt

door de graven der gewesten,

zal allen drijven voor de Troon.

Dood en natuur zullen versteld staan,

wanneer de schepping weer opstaat

om haar Rechter te antwoorden.

Een geschreven Boek

zal tevoorschijn worden gehaald,

waarin alles is vervat, waaruit de wereld zal geoordeeld worden.

Daarom, wanneer de Rechter zal zitten,

zal al wat verborgen is,

worden onthuld.

Niets zal ongewroken blijven.

Wat zal ik die een ellendige ben dan zeggen?

Welke beschermheer zal ik vragen,

als zelfs 'rechtvaardigen'

nauwelijks zeker zijn?

-katafalk voor Voltaire,

bij het overbrengen van zijn stoffelijk overschot

naar het Panthéon, op 11 juli 1791,

dertien jaar ná zijn dood-

-begrafenisstoet van Voltaire

met tal van (antieke) figuranten-

Koning van ontzagwekkende Majesteit,

die redt wie gered moeten worden,

red mij, Gij Bron van Genade. 

Bedenk, O lieve Jezus,

dat ik mee oorzaak ben van Uw Weg:

verlies mij niet, die dag.

Zoekend naar mij, zijt Gij vermoeid gaan zitten,

leed Gij het Kruis, om mij te verlossen,

weze die arbeid niet vergeefs geweest!

Rechtvaardige Rechter der Wrake,

schenk vergeving vóór de Dag des Oordeels.

Ik kreun als een schuldige, mijn gezicht is rood

van schuld - spaar mij, O God, die bid...

Gij die Maria [Magdalena] vrijsprak

en die de dief verhoorde, Gij hebt...

ook mij hoop gegeven.

Mijn gebeden zijn niet waardig,

maar Gij, die Goed zijt, wees mild,

opdat ik niet brande in het Eeuwig Vuur.

Geef mij een plaats tussen de schapen,

en scheid mij van de bokken,

staand aan de rechterkant.

-kroning van Voltaire

in de Comédie Française-

Na de vloekers te hebben geweigerd,

gehecht als ze waren aan scherpe vlammen,

roep mij met de gezegenden.

Ik bid, smekend en knielend,

mijn hart bijna verschrompeld tot as:

wil zorg dragen voor mijn einde.

Die Dag, vol Tranen...

wanneer uit de as zal verrijzen

de schuldige om geoordeeld te worden...

ontzie hem dan, O God.

Lieve Jezus, Heer,

geef hun rust.

Amen.

[wiki]