Het klooster van Santos-o-Novo...
van de commandeurs van de Orde van Santiago van het Zwaard...
waar de relieken van de drie martelaren van Lissabon nog steeds worden bewaard...
had zijn eerste steenlegging in 1609, naar een droom van Hendrik de Kuise, [koning-kardinaal van Portugal]... maar het zou pas werkelijkheid worden in de Filippijnse periode, dankzij bijzondere inzet van de om zijn intelligentie geroemde Don Cristóvão de Moura, onderkoning van Filips II.
Het gebouw werd voltooid in 1685...
tijdens het bewind van D.Pedro II.
Het oorspronkelijke plan...
toegeschreven aan de jezuïet-architect Baltazar Álvares...
voorzag in een kloostergebouw op keizerlijke schaal, vergelijkbaar met het Escorial...
met een kerk op een as, geflankeerd door twee kloosters van drie verdiepingen...
maar het werd niet in zijn oorspronkelijke vorm gebouwd...
geheel als gevolg van financiële moeilijkheden...
en de komst van de Restauratie.
Het project werd teruggebracht tot een van de kloosters...
(nog steeds een van de grootste op het schiereiland) en een voorlopige kerk...
beroemd om zijn barokke versiering, met verguld houtsnijwerk, tegels en marmeren inlegwerk.
Het klooster werd op 9 mei 1895 opgeheven...
En na de oprichting van de Republiek...
werd het een van de 'Recolhimentos da Capital'...
bedoeld voor de opvang, in individuele woningen, van militaire dochters en weduwen.
In die tijd deelde het de ruimte met twee basisscholen, jongens en meisjes...
en later met de mannelijke afdeling van het 'Instituut van Officiële Onderwijzers'.
Als gevolg van deze splitsing...
is het pand momenteel toegewezen aan twee instellingen:
Santa Casa da Misericórdia de Lisboa (assistentiewoningen voor ouderen)
en ISCTE (Instituto Superior de Ciências do Trabalho e da Empresa, Hoger Instituut voor Arbeids- en Bedrijfswetenschappen - residentie voor ERASMUS-studenten).
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten