Op het moment dat de anarchie het land naar de afgrond voerde...
kondigde de staatsgreep van [de half-joodse] Sidónio Pais...
een katholieke en nationale heropleving aan.
Het optreden van deze militaire bevelhebber 'tegen de demagogie van de democraten', vanaf 5 december 1917, werd door de gewone Portugezen met vreugde begroet, temeer omdat het land kort na het grote zonnewonder van Fatima, op 13 oktober van hetzelfde jaar, een opmerkelijke heropleving van geloof en volksdevotie kende.
Het regime van Sidónio Pais 'knoopte onmiddellijk terug aan bij de beste nationale tradities, en nam om te beginnen alle noodzakelijke maatregelen om de schade te herstellen die de revolutie van 1910 aan de Kerk had toegebracht.'
'Na zeven jaar gewelddadige vervolging, en na een eeuw in de ban van de samenleving geslagen te zijn, hervond de Kerk plotseling, als bij wonder, alle vrijheden waarop zij recht heeft en die zij nodig heeft om haar werk van redding van de zielen te kunnen volbrengen' - Frère Françoisde Marie des Anges.
Sidonio Pais werd helaas het slachtoffer van een moordaanslag op 14 december 1918.
De voormalige vrijmetselaar, die zo resoluut een katholieke politiek gevoerd had, stierf op een operatietafel in een kliniek in de hoofdstad met een kruisbeeld aan zijn door kogels doorzeefde borst gedrukt.
Maar zijn werk was niet tevergeefs geweest: de republikeinen die na hem opnieuw aan de macht kwamen, slaagden er niet in de antiklerikale wetten opnieuw in te voeren. De Kerk had haar vrijheid herwonnen en zou die niet meer moeten afgeven.
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten