Marie Marthe Baptistine Tamisier...
werd geboren in Tours [Loire], op 1 november 1834.
In 1847 werd ze een leerlinge bij de Religieuzen van het Heilig Hart in Marmoutier, waar ze vier jaar bleef, en vervolgens kwam ze terecht in de kring van Peter Julian Eymard, een priester uit Lyon, stichter van de Sacramentijnen, oftewel de Congregatie van het Allerheiligst Sacrament.
Dit was echter een periode waarin het Rissorgimento in Italië vrijwel alle openlijke Vaticaanse activiteiten had bevroren, en waarin veel onregelmatige activiteiten werden goedgekeurd op bisdomsniveau.
Na de dood van P.J. Eymard in 1868...
verhuisde Maire Tamisier in 1871 naar Ars in Oost-Frankrijk...
in de hoop dat de bovennatuurlijke krachten voor roepingsonderscheiding geassocieerd met de zalige Jean Vianney, een vriend van Eymard die daar woonde en er begraven ligt, haar zouden leiden.
Onder geestelijke leiding gekomen van Abbé Chevrier van Lyon, begon ze als zr. Emilie-Marie in 1873 - met de hulp van Mgr de Ségur en François-Marie-Benjamin Richard de la Vergne, toen bisschop van Belley - bedevaarten te organiseren naar heiligdommen waar eucharistische wonderen hadden plaatsgevonden. Hun succes leidde tot eucharistische congressen.
Haar eerste pelgrimstocht was naar Avignon, op Paasmaandag 1874.
Daarna naar Douai in 1875. Nog een pelgrimstocht naar Parijs, eveneens in 1875, naar een kerk die in verband werd gebracht met een Joodse Pogrom in 1290.
Een verdere bedevaart naar Faverney in 1878 kreeg de steun van de pas op de troon geplaatste paus Leo, wiens aanmoediging haar ertoe bracht het eerste Eucharistische Congres te organiseren in Lille, 28-31 juni 1881.
Haar aanvankelijke plan was om dit in Luik te houden...
- de oorsprong van het Sacramentsfeest in de 13e eeuw -
maar Belgische politieke machinaties maakten dit onmogelijk.
Haar ontberingen op jonge leeftijd eisten hun tol, en ze trok zich vervolgens effectief terug in Issoudun [Loire]. Al haar spaargelden, hoewel daarmee vaak zichzelf berovend, wijdde ze aan de opleiding van arme aspiranten tot het priesterschap.
Mlle Tarnisier stierf in 1910 op 75-jarige leeftijd. Hoewel ze tijdens haar leven weinig krediet kreeg voor haar inspanningen, werd na haar dood haar rol in de heropleving van de Aanbidding en Bedevaart en meer gewaardeerd.
[wiki]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten