De tijd is niet veranderd...
waarin er mensen zijn die sterven voor gerechtigheid.
Er zijn mensen die sterven voor het geloof.
Er zijn mensen die sterven voor idealen.
De jongens in Nassiria hebben het bewezen. Borsellino en Falcone [strijd tegen maffia] bewezen het, zelfs niet-gelovigen, om ergens voor te sterven. Dit zal altijd worden aangetoond door mannen en vrouwen, die hun leven ten vólle leven, door te geloven in wat ze doen.
Dít wil de Madonna...
ook via Manduria, proberen te herstellen...
in de wereld, in de mensen, in de christenen:
het gevoel van de aanwezigheid van Jezus.
Jezus is geen buitenaards wezen.
Hij is geen alien, Hij is geen geïmproviseerd personage...
maar Hij is God, en hoewel Hij het geduld heeft om voor ons te staan en te zwijgen...
betekent dit niet dat Hij niet tegen ons spreekt, ons niet roept, niet op ons wacht...
wij, die de heiligen van vandaag zijn.
We zeggen dit niet uit ijdelheid.
Maar omdat de Heer op ieder van ons (na bekering) een project rust...
dat van ons op anderen moet overgaan.
[31.01.99]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten