Ik wil beginnen met de aardbeving van L'Aquila...
die niet de laatste is...
en die alom werd aangekondigd.
Het is niet de laatste, net zoals dit niet het laatste moment is van onze economische crisis...
integendeel, er wacht ons een heroïsche beklimming. Gelukkig wie het haalt! Alleen als we de vreugde hebben van bij Onze-Lieve-Vrouw te zijn, zal deze beklimming mogelijk zijn. Het zal zijn alsof een mug een enorm gewicht om te dragen voor zich ziet. Mocht je zin hebben om op fantasierijke wijze tegen hem te zeggen: 'Haal dat op!', hij kan het niet. En zo zal het ook zijn voor Italië.
-
Zie je, in deze aardbeving in L'Aquila...
die meer dan een week duurde...
moeten we ook de Barmhartigheid van God zien.
Want als Hij een geweldig teken van Zijn Gerechtigheid had willen geven, zouden er in plaats daarvan veel meer doden zijn gevallen.
Bij de gratie van God waarschuwde Hij...
De aarde waarschuwde: 'Ga weg, ga weg uit je stad, want jouwe is een slechte stad.'
En slechts 300 bleven, helaas, onder het puin!
Veel jongeren en kinderen!
Zie je, mijn vrienden, deze aardbeving stelt ons in vraag. Ik geloof dat, na de tranen van het Madonnabeeld van Civitavecchia, God ook spreekt via l'Aquila, dat precies aan de andere kant staat! Maar is de Heer niet boos op Rome, toevallig? Met het Rome van de macht, met het Rome dat beslist over alle dingen die ánderen moeten doen?
Maar die doodskisten zijn nuttig.
Helaas is er altijd iemand nodig om voor een ander te betalen.
Jezus leerde ons dit en dit jaar liet hij ons begrijpen dat het de levende wezens waren die Goede Vrijdag [op 10 april in 2009] deden! We willen niet begrijpen dat de aarde is de Vrouwe ter hulp is gekomen! We willen niet begrijpen dat ons slechte leven invloed heeft op de nieuwe generaties...
En O L Vrouw zei: 'Mijn Onbevlekt Hart kan niet zegevieren in deze modder! Of je bekeert je, of de wereld zal de vruchten dragen van wat ze is!'
We willen het niet begrijpen...
dus gaan we door met het tellen van doden.
-
Hoeveel tragedies hebben we nog nodig...
voordat ons harde hart begint te begrijpen dat de tranen van Onze-Lieve-Vrouw geen tranen waren voor het nieuws? Wij, aan de andere kant, zien ze als een nieuwsitem, net zoals de televisie ze ons presenteert... Ooit was er die heilige angst bij het onderzoeken van zulke dingen, een heilig respect, een intellectuele eerlijkheid, zelfs bij degenen die niet geloofden.
Maar vandaag zijn we perfecte slachters.
Dan verdienen we wat ons overkomt.
En de Maagd van de Eucharistie zei, na ongeveer 20 jaar, dat een van de geheimen (dat behoort tot de geheimen van Manduria, en dat binnenkort zal worden onthuld) ook de verandering zal zijn in vele delen van ons Italië en ons Europa. We zullen naar bepaalde plaatsen gaan en we zullen ze niet meer herkennen, omdat ze van vorm zullen zijn veranderd.
We geloven niet in het gevaar van het water dat zal binnendringen... omdat we niet langer geloven in genade en zonde... Dan zegt de Heer ons met deze tranen: 'Als jullie niet geloven, als je zwijgt voor het getuigenis van Christus, dan zullen de stenen spreken.'
Zo begint ook het verhaal van Manduria!
De stenen die spreken.
Een beeld dat tranen van bloed uitstoot!
Het is geen feit, het is een tumor!!!
En Onze-Lieve-Vrouw zet de wereld op haar hoede, omdat ze een Moeder is, en begonnen is het kwaad niet aan de kaak te stellen, maar te onderstrepen dat men in de Kerk en elders de blik afwendt van God...
Onze Lieve Vrouw zei: 'Velen zullen Mijn Boodschap niet aanvaarden'. Dit is het echte lijden dat we in ons dragen: vele mensen willen niet accepteren wat OLVrouw vraagt... En God kan niets doen voor de persoon die dat niet wil.
-
Hoeveel priesters willen zich niet bekeren!!!
En ze zullen 2…10 keer meer betalen dan de leek.
Net zoals de kroon van hun glorie groot zou zijn, als ze op het Lam leken!!!
Het is moeilijk, beste broeders, voor wie de Weg van Jezus volgt, als priester, als christen, als leek! En nooit zoals in deze dagen maakt Onze Lieve Vrouw...
die Haar verschijningen begon in de Rue du Bac (26 november 1830), vervolgens in La Salette (19 september 1848), in Lourdes (11 februari 1858), tot aan Fatima voor de grote tragedie van de Russische revolutie...
...zich zorgen, omdat Ze ziet dat deze wereldrevolutie aan de gang is vanwege onze verkeerde keuzes.
Uiteindelijk zal iedereen verantwoording moeten afleggen aan God.
Iedereen, ook zij die moesten getuigen van het geloof...
Iedereen!
Als er iets instort, na een aardbeving, stort het in op onze hoofden...
en dan hebben we het niet alleen over stenen!!!
[25.04.09]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten