a bigi skrifiman
1935-2018
Melodie in de bergen
In de loopgraven
van het woord, O'Higgins,
napalm en agave
tegenover elkaar.
De rouwzangen
stromen langs de oude tempels
onder het mes van de maan
over de hellingen.
De slaven betasten
de hemel met hun lippen,
stemmen een lied,
hard als de kartelingen en de passen.
Wie zich
niet verzet
is verloren, is de vertrapte.
Geef het paard
de sporen!
Vier de teugels!
Opdat het landschap vol blauw licht
kan verhalen
hoe wij ons hebben geweerd.
Suriname
Soms
is het een rijstveld.
Mijn paarse adem ertussen.
Diamantlicht!
Soms het Pad van Wanica.
Bananenvelden
snellen toe, snellen weg.
Om jou hebben we
onze ingewanden verschroeid,
omwille van je warmte!
Soms
is het een hart
dat ik omarm en streel
ergens
diep in de bossen
aan de Litaní
aan de Koesewijne.
We hebben je beploegd.
We hebben je bemest
met de as van ons sterven.
[dbnl]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten