De wrede reactie...
van de tsaristische autoriteiten op deze opstand...
dwong Chmielowski om Polen te verlaten.
Hij stopte in Gent in België waar hij de landbouw-ingenieursstudies die hij eerder al in Polen begonnen was (in functie van het overnemen van het familiale landgoed) hervatte.
Tijdens deze periode ontdekte hij, dat hij ook een talent voor schilderen had, dat hij begon te ontwikkelen, ondanks de bezwaren van familieleden tegen die verandering van richting.
Dit was echter van korte duur, en in 1870 trad hij toe tot de kunstacademie van München, waar hij bevriend raakte met enkele beroemde Poolse kunstenaars, waaronder Stanisław Witkiewicz, Józef Chełmoński, Aleksander Gierymski en Leon Wyczółkowski.
Hij was productief en stuurde zijn werk naar tentoonstellingen in Polen.
Een tijdlang was hij een populair artiest.
Religieuze thema's begonnen op dit moment op te duiken...
zoals het visioen van St. Margaret, en zijn meest gevierde werk, Ecce homo...
dat zich momenteel in de kapel van de Albertine Sisters in Krakau bevindt.
Chmielowski hield niet van de roem die zijn werken hem bezorgden, en werd zelfs opgenomen in het ziekenhuis wegens depressie. Zijn sterke politieke overtuigingen inspireerden zijn interesse in de menselijke conditie, en steeds meer ontwikkelde hij een vriendelijke en medelevende geest die hem ook bewust maakte van het lijden van de armen in het gebied.
Hij voelde zich genoodzaakt om mensen in nood te helpen...
en deed vrijwilligerswerk in de daklozenopvang in Krakau.
Jaren van diepe reflectie zouden ertoe leiden dat Chmielowski zijn schildercarrière zou opgeven om onder de armen te gaan leven en zelf ook het leven van een bedelaar te accepteren.
In 1879 verbleef hij een korte tijd in Lviv met een vriend.
[wiki]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten