"Enkele jaren vóór de komst van het heilige fresco...
had de Heilige Maagd aan een weduwe uit Genazzano – de 3e orde Augustines Petruccia de Nocera – in dromen haar besluit onthuld om Scutari te verlaten en zich in deze afgelegen hoek van Latium te vestigen.
Daarom nam de geestelijke dochter van Sint-Augustinus de taak op zich om de vervallen en verlaten kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Goede Raad te herbouwen, met als doel deze waardig te maken om haar te ontvangen.
Petruccia begon met het inzetten van haar hele erfenis voor de herbouw van de kerk. Vervolgens verkocht ze, om haar slinkende middelen aan te vullen, haar persoonlijke bezittingen en hield ze net genoeg over om van te leven. Maar ondanks haar vrijgevigheid slaagde ze er nauwelijks in een paar muren op te trekken... spot en hoon vielen de 'gekke visionaire' ten deel, die al haar bezittingen had verkwist.
Onverschrokken vertrouwde ze op de belofte van de Vrouwe die zou komen, en verzekerde: 'Wees niet bezorgd, mijn lieve kinderen: voordat ik sterf – ze was inmiddels op hoge leeftijd – zullen de Heilige Maagd en Sint Augustinus de restauratie van deze kerk voltooien.'
Wat een vreugde moet Petruccia gevoeld hebben toen ze getuige was van de wonderbaarlijke aankomst van het fresco van Maria in Genazzano, dat vlak naast een van de muren van de kerk terechtkwam! Ze herhaalde vol vreugde de woorden van de apostel: 'Hoop beschaamt niet' [Rom. 5:5]!
We zeggen vlak ernaast, want het fresco hechtte zich niet aan de muur, maar bleef in de lucht hangen, boven de grond, zonder van achteren te worden vastgemaakt, zoals historicus Raffaele Buonanno bevestigt.
Ook verschillende pausen (t/m Benedictus XVI en paus Franciscus) en tal van heiligen hebben met hun (herhaald) bezoek aan het heiligdom duidelijk gemaakt diep geloof te hechten aan ieder aspect van dit verhaal."
-Zalige Stephen Bellesini-
-H. paus Johannes Paulus II-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten