Q: Troosten zielen elkaar in het vagevuur in de liefde van de goede God, of is ieder volledig geïsoleerd in zijn eigen pijn?
A: In het vagevuur is onze enige troost, onze enige hoop, God alleen.
Op aarde laat de goede God ons soms troosten in onze pijnen van lichaam en geest door een hartsvriend; maar, als de liefde van Jezus niet in dit hart wordt gevonden, zijn vertroostingen vergeefs. Maar hier, hier zijn zielen verloren, verloren in de goddelijke wil, en alléén God kan hun pijn verzachten.
Alle zielen worden gekweld, elk volgens zijn eigen schuldgevoel, maar ze hebben allemaal een gemeenschappelijke pijn die alle andere overtreft: de afwezigheid van Jezus die ons element is, ons leven, ons alles. En wij zijn van Hem gescheiden, door onze schuld!
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten