Op kerstnacht...
verlieten duizenden zielen deze plaats van verzoening naar de hemel.
Maar velen bleven over en ik ben een van hen.
Je vertelt me soms dat de perfectie van een ziel lang duurt, dat is waar. Je bent ook verbaasd dat ik, ondanks zoveel gebeden, zo lang al niet geniet van de aanblik van de goede Heer. Helaas! de vervolmaking van een ziel in het vagevuur gaat niet sneller dan op aarde.
Er zijn bepaalde zielen, en dit is het kleinere aantal, die slechts een paar dagelijkse zonden hoeven te verzoenen. Dezen blijven niet lang in het vagevuur. Een paar gebeden, goed gezegd, een paar offers volbrengen ze in korte tijd.
Maar als het zielen zijn zoals ik – en dat is bij bijna allen het geval! - die bijna geen leven hebben doorgebracht, en weinig of bijna geen aandacht hebben besteed aan hun verlossing... in dit geval is het noodzakelijk om je leven opnieuw te beginnen op de plek van verzoening, je moet je ziel opnieuw vervolmaken, liefhebben, verlangen naar Diegene die we niet genoeg liefhadden op aarde.
Dat is de reden dat de bevrijding van zielen soms zo lang op zich laat wachten. De goede Heer heeft mij opnieuw een grote genade gegeven, waardoor ik om gebeden kan vragen - ik verdiende het niet. Zonder dat zou ik net als de meesten hier zijn, jarenlang!
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten