heeft jullie Heer het wee van God in Zijn Hart gevoeld...
terwijl Hij op aarde was?
Heel vaak, kinderen.
De lijdensweg van Jezus begon niet in Gethsemane...
maar in de woestijn, toen Zijn Hart begon na te denken...
over alles wat Hij moest lijden om uit de afgronden van de wereld zovele zielen te redden...
die daar in duisternis leden, ook al waren ze in leven.
De lijdensweg van Jezus begon in de woestijn...
toen hij voor een moment bedacht hoe het was om te leven in de leegte van de menselijke conditie.
En daar deed de Schepper Hem de verlatenheid ervaren en kennen...
die Hij aan het Kruis zou ervaren...
wanneer Hij, uit Zichzelf, met Zijn menselijke conditie...
in Zijn laatste ademtocht tot in het extreme zou moeten liefhebben.
De pijn van harten begint in de woestijn.
Omdat ze zich in de leegte kwetsbaar en vatbaar voelen voor hun menselijke conditie.
Ze voelen het gewicht van de wereld en haar valse macht.
Maar deze woestijn, kinderen, is nog maar het begin van iets veel groters.
De woestijn is de glimp van het kruis.
Het is in de woestijn dat de menselijke kwetsbaarheid wordt onthuld.
En vaak domineert de angst om die niet te kunnen overwinnen de harten van de mensen.
Maar het is ook in de woestijn waar ze gesterkt worden en waarlijk groeien in hun geest...
om grotere beproevingen te doorstaan in de stilte van het eigen hart.
Na de woestijn...
zal het offer van het zelf komen.
Vertegenwoordigd door de Geestelijke Eucharistie.
Waarin elk wezen de mogelijkheid zal hebben om zichzelf samen met Christus te offeren...
en, in de dienst, de essentie te ontdekken van gemeenschap met God en met Zijn Plan.
Dan komt de cyclus van vernedering, veroordeling, verlatenheid.
De cyclus van geseling en wonden zal komen, die intern zal zijn.
De cyclus van het kruis zal komen.
De cyclus van ware vernieuwing van liefde zal komen...
en alleen dan zal de Heer weer in de wereld komen.
Jullie zullen door al deze spirituele cycli moeten gaan...
om de Liefde van God te vernieuwen en Zijn Perfecte Gedachte te manifesteren.
Wees daarom niet bang als je in de woestijn bent, maar vecht.
Vecht met gebed en stilte.
Vecht met dienstbaarheid en met liefde.
Vecht met de steeds intensere vereniging met het Hart van de Vader.
Zelfs als je het niet voelt, zelfs als Hij zwijgt...
en je met je menselijke conditie achterlaat in de meest intense beproevingen.
Je zult in het evangelie veel sleutels vinden om het Hart van Christus na te volgen.
In het gebed vind je veel antwoorden vanuit je eigen hart.
Want hoewel God zwijgt in de woestijn, zijn er in je innerlijke wereld ook sleutels en antwoorden die je kunnen helpen in je beproevingen.
Denk aan jullie beschermengelen, je ziel.
Denk aan de Goddelijke Moeder die God je heeft gegeven.
Want zelfs als alles stil is en alles absoluut leeg is, zul je in je Goddelijke Moeder altijd troost en vrede, opluchting en mededogen vinden.
Weet hoe je in elke cyclus van deze laatste tijden naar de tekens moet leven.
De transitie der tijden is niets meer dan de Passie van de planeet.
Alles waar de Heer op een dag doorheen ging om de Schepping te vernieuwen...
zijn vandaag Zijn metgezellen geroepen om te leven.
Om te weten hoe je dat moet doen...
lees zijn voorbeeld en volg Hem.
Daarvoor heb je Mijn zegen.
jullie vader en vriend
de meest kuise
Sint-Jozef
[21.4.23]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten