U ROZENKRANS BEMIN IK
U, Rozenkrans, bemin ik
reeds van mijn vroegste jeugd.
Ik zal u nooit verlaten
in droefheid noch in vreugd.
Tot het ogenblik
van mijn laatste snik
bij dag, bij nacht blijft gij
o Rozenkrans bij mij.
O Rozenkrans ik eer u
verheven hemelpand
dat we aan Maria danken
aan harer Moederhand.
Moeder van de Heer
U zij dank en eer
voor het grote liefdeblijk
aan hemelgunsten rijk.
O Rozenkrans hoe lieflijk
Hoe wonderschoon zijt gij
Hoe geurig zijn uw rozen
Wat deugden melden zij.
O hoe wonderzoet
Klinkt uw Weesgegroet
Hoe dikwijls ook gehoord
Steeds klinkt het zoet dat woord.
O Krans met uw geheimen
Der liefde van mijn God
U wil ik vaak beschouwen
Verzonken in genot.
Leer mij onze Heer
Minnen meer en meer
En breng diep in mijn hart
Zijn glorie, vreugde en smart.
Eens als ik lig te sterven
Zal ik met klamme hand
U met uw kruisje omvatten
O heerlijk hemelpand.
Ook zult u mijn lijk
Dierbaar liefdeblijk
Dat mij mijn Moeder gaf
Nog volgen in het graf.
Maria, ene bede
O weiger mij die niet
Gij gaaft me een krans op aarde
die nimmer mij verliet.
Schenk mij nóg een krans
schitt'rend en vol glans
schenk mij dat liefdeblijk
eens in het hemelrijk.
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten